Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓAΣΙΑ ΦΑΣΙΣΤΩΝ - ΜΑΤ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΓΡΑΨΑΜΕ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΡΙΝ



Από εδώ : "Ο τύπος με το άσπρο μπλουζάκι που φυγαδεύεται από τα ΜΑΤ μαζί με άλλα δύο φασιστοειδή οναμάζεται Απόστολος Σουκαράς. Ο ίδιος βγήκε επώνυμα στις πρωινές εκπομπές του μέγκα και αντ1 και μίλησε. Ο ίδιος επίσης παραδέχτηκε ότι αρθρογραφεί στη φασιστοφυλλάδα''απολλώνιο φως''. Πρόκειται για έναν από τους φασίστες συνδικαλιστές της ΕΘΕΛ, όπως φυσικά και η υπόλοιπη παρέα του. Πλάι του στην εκπομπή, ο ανεκδιήγητος εκπρόσωπος τύπου της ελ.ας Κοκαλλάκης που προσπαθούσε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Στην ερώτηση γιατί οι συγκεκριμένοι τύποι είχαν ειδική μεταχείρηση από τα ΜΑΤ έχασε τα λόγια του και έλεγε άλλα αντί άλλων
Το βίντεο είναι από την πρώτη μέρα της απεργίας στις 28/6 όταν οι φασίστες κυνηγήθηκαν από συντρόφους σε στοά στην Όθωνος, εγκλωβίστηκαν εκεί και σώθηκαν λίγο αργότερα από τα φιλαράκια τους που τους φυγάδευσαν στη βουλή, όπως δείχνει το πολυσυζητημένο βίντεο.
Τέλος, νομίζω ότι αξίζει και η προσωπική μου μαρτυρία:
Όταν η διμοιρία πήγε να απεγλωβίσει τους φασίστες από τη στοά στην Όθωνος και ο κόσμος(όλος ο κόσμος)πήρε χαμπάρι τον ακριβή σκοπό της αποστολής τους, τους έριξε απίστευτο κράξιμο και ότι σκουπιδαριό υπήρχε γύρω, έφυγε πάνω τους. Προσωπικά είδα δύο κυρίες γύρω στα 60, να φωνάζουν στα ματ: ''Καθάρματα προστατεύετε τους φασίστες κι εμάς μας έχετε πνίξει στα χημικά''. "

και

" Να σημειωθεί ότι στο σημείο που ήτανε εγκλωβισμένοι οι φασίστες υπήρχε πλήθος διαδηλωτών που τους έβριζε. Σε κάποια φάση ήρθαν κάποιοι γιατροί του εκαβ και ζήτησαν από τον κόσμο να τους αφήσει να μπουν μέσα όπως και έγινε. Όταν οι γιατροί βγήκαν έξω παρακάλεσαν τον κόσμο να αφήσει τους φασίστες να φύγουν. Οι διαδηλωτές δέχτηκαν αλλά με την προυπόθεση να δώσουν τα μαχαίρια που είχαν στην κατοχή τους και τις ταυτότητες τους. Και επειδή αυτό δεν έγινε έμειναν για πολύ ώρα ακόμη στην φάκα. Η έκπληξη ήτανε η επιχείρηση που έγινε από την αστυνομία για να τους απεγκλωβίσει. Δεν πιστεύαμε στα μάτια μας. Πλήθος κόσμου κατάλαβε στην πράξη ότι όταν οι αναρχικοί μιλούσαν για σχέσεις αστυνομίας και ακροδεξιών δεν έλεγαν ψέματα.

Στη συνέχεια βέβαια που κάνανε και την βόλτα στη βουλή δεν τους έγινε κανένας σωματικός έλεγχος. Πάντως εάν οι μπάτσοι πιάνανε έναν αναρχικό με μαχαίρι εκτός του ότι θα τον σάπιζαν στο ξύλο θα πήγαινε και για πολύ καιρό μέσα. Αλλά εντάξει δεν είμαστε όλοι το ίδιο.

Όλη η κοινωνία εχθές έβριζε τους μπάτσους. Από το Σύνταγμα μέχρι τον Κεραμεικό νέοι, γέροι και παιδιά φωνάζανε τους μπάτσους φασίστες. Όπως στρώσατε θα κοιμηθείτε."

Το προφιλ του συγκεκριμένου "έλληνα"




Και απόσπασμα απο τον ζούγκλα : " Η zougla.gr επικοινώνησε με τον πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων της ΕΘΕΛ, Μιχάλη Λιαγούρη, ο οποίος επιβεβαίωσε την πληροφορία αυτή, επισημαίνοντας ότι ο σωματώδης άνδρας που εμφανίζεται στο επίμαχο βίντεο με την άσπρη μπλούζα να κρατάει μια σιδερόβεργα από ράφι ντέξιον είναι πρώην μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων της ΕΘΕΛ

Σύμφωνα με τις μέχρι στιγμής πληροφορίες, πρόκειται για τον Αποστόλη Σουκαρά, ο οποίος, αν και παραιτήθηκε από το Δ.Σ. πριν από πέντε περίπου μήνες, παραμένει ενεργός συνδικαλιστής, ενώ είναι γνωστός για τις ακραίες συμπεριφορές του και τις διασυνδέσεις του με ακροδεξιές ομάδες. Ο ίδιος ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων της ΕΘΕΛ αναφέρει ότι ο Σουκαράς συνεργαζόταν με τον έντυπο «Απολλώνειο Φως», ακροδεξιών αποχρώσεων.

Τι είναι το «Απολλώνειο Φως»

Με τίτλο «Ελληνοκεντρική Έκδοση για τον Ελληνικό και Ευρωπαϊκό Πολιτισμό», ο δικτυακός τόπος «Απολλώνειο Φως» φιλοξενεί εκδόσεις ακροδεξιού περιεχομένου, αλλά και απόψεις με καθαρά εθνικιστικό και φανερά αντικομμουνιστικό περιεχόμενο.



Ε.Δ.Ε. για τις σχέσεις ΕΛ.ΑΣ με τους παρακρατικούς

Εν τω μεταξύ, τη διενέργεια Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης διέταξε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Χρήστος Παπουτσής, μετά και τη δημοσίευση του βίντεο, στο οποίο εμφανίζονται άτομα, με καλυμμένα τα πρόσωπά τους, να συνομιλούν με αστυνομικούς των ΜΑΤ, κατά τη διάρκεια των επεισοδίων στο Σύνταγμα.

Παρακολουθώντας καρέ καρέ το video που ακολουθεί, ο παρατηρητής αντιλαμβάνεται την άμεση σχέση των παρακρατικών με τους αστυνομικούς. Οι παρακρατικοί συμπεριφέρονται ως «μπαχαλάκηδες» που λαμβάνουν μέρος στα επεισόδια. Ένας από αυτούς κρατά σιδερένιο λοστό.

Μετά τον εντοπισμό και σύλληψη του μέλους του ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Σ. Καυκαλά, οι άνδρες των ΜΑΤ συζητούν με τους παρακρατικούς. Στη συνέχεια, τους προστατεύουν και τους οδηγούν προς τη Βουλή.




Δύο λεπτά αργότερα, οι ίδιοι οι άνδρες των ΜΑΤ ανοίγουν το κιγκλίδωμα και προσφέρουν καταφύγιο στους παρακρατικούς εντός του φυλασσόμενου χώρου στη δεξιά πλευρά του Αγνώστου Στρατιώτη.



Πίσω τους ακριβώς δύο άνδρες των ΜΑΤ σέρνουν τον Σ. Καυκαλά και τον οδηγούν επίσης πίσω από τα κιγκλιδώματα. Ο παρατηρητής παρακολουθεί τους παρακρατικούς να συζητούν φιλικότατα με τους αστυνομικούς.
"


ΚΑΤΙ ΠΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕ ΜΑΣ ΔΙΝΟΥΝ

Από εδώ : Προφανώς μπήκε η νέα δόση από τα foundation of soros στα ταμεία του indymedia και έτσι προχτες Δευτέρα στις 22:15 φωνάζοντας τα orks «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ» μοίρασαν αυτό το έντυπο στο Σύνταγμα.





Τώρα που κολλάει ένα κείμενο που μοιραστηκε στο Σύνταγμα με τον Σόρος μονο αμα είσαι λοβοτομημένος φασίστας μπορείς να καταλάβεις..
Στην τελική άμα θέλουν να βρουν περίεργες χρημαδοτήσεις ας κοιτάξουν
αναμεταξυ τους.



Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

απο εδω: "Τα άτομα που φαίνονται στο βίντεο που παρουσιάστηκε μέσω του δελτίου του Ν. Χατζηνικολάου πριν λίγο δεν ανήκουν στην αστυνομία, αλλά πρόκειται για τους εγκλωβισμένους της ΕΘΕΛ χθες το μεσημέρι στην στοά της Όθωνος 10, όπου κουκουλοφόροι τους εγκλώβισαν. Μάλιστα από την σύγκρουση τραυματίστηκαν δύο υπάλληλοι της ΕΘΕΛ, επειδή τους θεώρησαν μέλη της ακροδεξιάς. Τα πέντε άτομα φυγαδεύτηκαν από την αστυνομία η οποία τους πρότεινε να ανέβουν στον προαύλιο χώρο του Κοινοβουλίου. Δείτε πιο κάτω την ανάρτηση που μας έστειλε ένας από τους εγκλωβισμένους το μεσημέρι, καθώς και το βίντεο από την διαφυγή τους...
Η μεσημεριανή ανάρτηση: Τρίωρη πολιορκία στην Οθωνος 10

Στο παρακάτω βίντεο φαίνονται καθαρά μετά το 4.30''
"



Τα συγκεκριμένα άτομα είναι οι φασίστες που κυνηγήθηκαν στην απεργιακή στις 28/06 και οι οποίοι ειχαν βγάλει και μαχαίρια, περιστατικό απο το οποίο είχαν βγει και φώτο όπου φαίνεται και η φάτσα του ενός εδώ.

ΟΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΙ ΤΟΧΟΥΝ ΧΑΣΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣ

Πέφτουν στα μαλακέ σύμφωνα με τη χρυσή αυγή οι κατηγορούμενοι των πυρήνων. Η αλήθεια φυσικά ειναι διαφορετική.. Μάλιστα ειδικά στη περίπτωση της Καρακατσανη τα επιβαρυντικά στοιχεία ειναι ότι αρνήθηκε να δώσει dna και η κατάθεση μπάτσου την οποία μετα άλλαξε.

το απόσπασμα ειναι απο εδώ :


Σε ό,τι αφορά την Κωνσταντίνα Καρακατσάνη ο εισαγγελέας έδωσε μεγάλη σημασία στο γεγονός ότι η ίδια αρνήθηκε να παράσχει γενετικό υλικό για να συγκριθεί με δείγματα DNA από τους χώρους των ερευνών και ζήτησε να καταδικαστεί για συγκρότηση τρομοκρατικής οργάνωσης και για απλή συνέργεια στην κατασκευή δύο εκρηκτικών μηχανισμών.



Μάλιστα, ο κ. Δασούλας έκρινε ως αληθή την κατάθεση που έδωσε ο προϊστάμενος της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας στην προανάκριση, κατά τη διάρκεια της οποίας είχε αναγνωρίσει την Καρακατσάνη και όχι αυτήν την κατάθεση που έδωσε στο ακροατήριο, όπου και είχε δηλώσει αμφιβολίες ότι ήταν αυτή.



Από τους άλλους κατηγορουμένους γενετικό υλικό δέχθηκαν να δώσουν μόνο οι Γιόσπας, Βογιατζάκης και Ράλλης, για τους οποίους υπήρξε αθωωτική πρόταση. «Σύμφωνα με την κοινή λογική, κάθε πολίτης που δεν έχει τίποτα να κρύψει δέχεται να παράσχει γενετικό υλικό για τη διενέργεια των αποδείξεων» σημείωσε χαρακτηριστικά ο εισαγγελέας.

Ξύλο στους φασίστες 28/6




Για αδιευκρίνηστους λόγους που έχουν να κανουν με την άγνοια κινδύνου ή την ψυχοπαθολογία του μαζοχισμού οι φασίστες επιμενουν να ερχονται στις απεργιακές πορείες στο Σύνταγμα παρά τους συνεχείς ξυλοδαρμούς που υφίσταντια, εξαιτίας των οποίων ο ένας μετα τον άλλο καταλήγουν στα νοσοκομεία. Παρόλο λοιπόν το γενικό ξυλοφόρτωμα τους στις 15 Ιούνη οι φασίστες ξαναρθαν και χθες για να εισπραξουν τα δέοντα. Τουάχιστον 20 από αυτούς εμφανίστηκαν πίσω από το πανό των οδηγών της ΕΘΕΛ (όπου υπάρχει -ακόμα- καποιος νεοναζιστής συνδικαλιστής). Οι περισσότεροι οδηγοί άφησαν το πανό τους το οποίο τοποθετήθηκε "διακριτικά" μπροστα από το COSTA COFFEE. Ακολούθησε επίθεση συντρόφων που πέρασε από πάνω τους. Καποιοι έτρεξαν μέσα στην στοά της Οθωνος, κρατώντας μαχαίρια και σπρέυ αναισθητικά, και κρυφτηκαν μέσα σε ένα κτίριο (Οθωνος 10). Ενας έμεινε πίσω... Οι άλλοι έμεινα κρυμμένοι μέσα περιμένοντας να έρθουν να τους πάρουν. Πρωτα ήρθε μια διμοιρία ΜΑΤ από την Αμαλίας αλλά απωθήθηκε από τον κόσμο. Μετα ανέβηκε μια άλλη διμοιρία από την Οθωνος αλλά δεν μπόρεσε κι αυτή να σταθεί για πολύ κι αναγκαστηκε να αποχωρήσει. Οι φασιστες δεν μπόρεσαν να φύγουν κι έμειναν κλεισμενοι εκεί μεσα για ώρες, άγνωστο πότε και πως βγήκαν, ενώ έξω άρχισαν συγκρούσεις με τα ΜΑΤ. Περιμένουμε τους επόμενους για τα δέοντα...







απο εδω

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΝΕΟΦΑΣΙΣΤΩΝ - Η Νέα "Στρατευμένη" Τέχνη

Γράφουμε και δέρνουμε

Ποιος είπε ότι οι έλληνες νεοναζιστές ξέρουν μόνο να δέρνουν; Απ' ό,τι φαίνεται, οι χρυσαυγίτες και λοιποί ομοϊδεάτες τους έχουν και άλλα ταλέντα που έρχονται να συμπληρώσουν αρμονικά τις κεντρικές δραστηριότητές τους. Η λογοτεχνία, για παράδειγμα, μοιάζει να τους απασχολεί συστηματικά, τόσο ως ανάγνωσμα όσο και ως πρωτότυπη δημιουργία. Οι ίδιοι πιστεύουν ότι ανδρώνεται έτσι μια νέα γενιά ρωμαλέων λογοτεχνών που εκπαιδεύεται να μεταφέρει στο χαρτί τα συναισθήματα που τις υπόλοιπες ώρες εκτονώνει με πειθώ στο πεζοδρόμιο. Πρόκειται για μια παραλογοτεχνία εσωτερικής κατανάλωσης, καθώς δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε ότι μπορεί να βρεθεί έστω και ένας μη στρατευμένος αναγνώστης που κατάφερε να διαβάσει μέχρι τέλους κάποιο από αυτά τα κείμενα. Υπάρχει, ωστόσο, και μια ενδιαφέρουσα πτυχή στην όλη υπόθεση: οι λογοτεχνίζουσες δοκιμές των νεοναζιστών έχουν να μαρτυρήσουν πολλά για την ψυχοπαθολογική προσωπικότητα των συγγραφέων τους.
Πρώτος και καλύτερος ανάμεσα στους νεοναζιστές λογοτέχνες ο Αντώνιος Ανδρουτσόπουλος, επί το καλλιτεχνικότερον Περίανδρος ή Πέρι Ντρούτσα, ο χρυσαυγίτης που καταζητείται για τον σοβαρό τραυματισμό των τριών φοιτητών στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων τον περασμένο Ιούνιο. Μπορεί να παραμένει άγνωστος στο ευρύ κοινό, στους κύκλους του, ωστόσο, ο καταζητούμενος παρά τρίχα δολοφόνος περνάει για φτασμένος πεζογράφος. Ετσι, ενώ ο ίδιος συνεχίζει να κρύβεται -γεγονός που πολύ φοβούμαστε πως του επιτρέπει να αφιερώνει περισσότερο χρόνο στο γράψιμο-, η Χρυσή Αυγή δεν παραλείπει να κρατά ζωντανή την παρουσία του παλικαρά της: "Η σκέψη και η καρδιά μας είναι μαζί με τον Συναγωνιστή Περίανδρο", ανέφερε το νεολαιίστικο περιοδικό της οργάνωσης "Αντεπίθεση" (Δεκ. 1998), παρουσιάζοντας ένα ακόμη διήγημα του αγνώστου διαμονής φυγάδα.
Δεν πάει πολύς καιρός που το περιοδικό "Χρυσή Αυγή" (16/11/1998) δημοσίευσε ένα άλλο διήγημα του Ανδρουτσόπουλου με τίτλο "Ο σαλπιγχτής (sic) του υπογείου", καταπέλτη κι αυτό κατά της σαπίλας του σημερινού κοινοβουλευτικού καθεστώτος: Μια αποπνικτική αυγουστιάτικη νύχτα, ο επικεφαλής της λογοκρισίας του υπουργείου Εξωτερικών και υφιστάμενος του υφυπουργού Ροζάκη, λογοκρίνει με τη βοήθεια συναδέλφου του του υπουργείου Πολιτισμού τα πιο σημαντικά έργα για τη μικρασιατική καταστροφή, κρίνοντάς τα φιλοπόλεμα, εθνικιστικά, αντισημιτικά και μισαλλόδοξα. Είναι η επέτειος του '22, και κάτω στο δρόμο διαδηλώνουν με τα λάβαρά τους οι χρυσαυγίτες, οι μόνοι που αρνούνται να ξεπουλήσουν την εθνική ιστορία του τόπου τους. Την ίδια στιγμή νεκρανασταίνεται και ένας σαλπιγκτής που είχε σκοτωθεί στη Μικρασία και τα οστά του είχαν μεταφερθεί από τον διοικητή του Μανιαδάκη και βρίσκονταν από χρόνια σε ένα σεντούκι στο υπόγειο του υπουργείου. Ξυπνά, που λέτε ο σαλπιγκτής, παίζει λίγο το όργανό του, εμφανίζεται στον διευθυντή της λογοκρισίας και αυτός πεθαίνει από τον τρόμο του - και τις ενοχές του.
Δυνατό και διδακτικό το διήγημα, αλλά δεν πιάνει μπάζα μπροστά στο βασικό έργο του καταζητούμενου συγγραφέα. Ο λόγος για το μυθιστόρημα "Το μυστικό του κοχυλιού" που κυκλοφόρησε στα 1996 από τις εκδόσεις "Ηλιοφόρος" με εξώφυλλο μια πολυσήμαντη εικαστική σύνθεση (μουστάκια/νεκροκεφαλή, ήλιος/αίμα, κ.ο.κ.) του Χ. Κουσουμβρή, ενός ακόμη καλλιτέχνη της παρέας. Το βιβλίο χαιρετίστηκε από την κριτικό της "Χρυσής Αυγής" Ε. Χ. Παππά ως συμβολή στην αναγέννηση του ελληνικού ιστορικού μυθιστορήματος, δυναμική απάντηση στον Λουντέμη και τη Ζέη, τον Σαχτούρη και τον Αναγνωστάκη και, γενικά, στην μπολσεβικική μάστιγα που μετέτρεψε τους ήρωες της Ελλάδας από τον Μεγαλέξανδρο έως τον Κολοκοτρώνη σε ασελγείς, μέθυσους, αήθεις τυχοδιώκτες, βάναυσους, έκφυλους και, προφανώς, κίναιδους (15-20/3/96). Μεγαλύτερο, ωστόσο, ενδιαφέρον έχει η παρουσίαση του μυθιστορήματος από τον ίδιο τον φίρερ της Χρυσής Αυγής: "το Αίμα, η Φυλή και ο Αιώνιος Ελληνικός Πολιτισμός" είναι το μοναδικό κριτήριο του έργου κατά τον Ν. Μιχαλολιάκο, ο οποίος δίνει στον αναγνώστη και το ερμηνευτικό κλειδί για να προσεγγίσει τη "λογοτεχνία" αυτού του είδους. "Το έργο του Περίανδρου", εξηγεί ο αρχηγός, "δεν είναι έργο ενός χαμένου στα βιβλία χαρτοπόντικα, αλλά ενός ανθρώπου που επιδιώκει να βιώσει τις ιδέες του" (29/3 - 3/4 1996).
Ποιες είναι, όμως, οι ιδέες που επιδιώκει να βιώσει ο καταζητούμενος χρυσαυγίτης με τις λογοτεχνικές φιλοδοξίες; Αξίζει να ξεκινήσουμε με την προμετωπίδα του βιβλίου, ένα απόφθεγμα που ο συγγραφέας αποδίδει στον τρισπάππο του Πάνο Ντρούτσα. Ελεγε, λοιπόν, ο παππούς: "Θα 'θελα να ζω τριακόσια χρόνια. Εκατό χρόνια να σκοτώνω παλιανθρώπους. Εκατό χρόνια να κάμω φυλακή, κι εκατό χρόνια να γλεντάω". Αξιος ο πρόγονος, αλλά και το τρισέγγονο δεν πάει πίσω: ρουθούνι αλλόφυλου, αλλόθρησκου και γενικώς άλλου δεν μένει στις διακόσιες σελίδες του μυθιστορήματός του. "Να μη μείνει κανείς ζωντανός! Οτιδήποτε στον Εσπερο δεν μιλά, δεν κινείται και δεν μυρίζει σαν Ελληνας να γίνει στάχτη", δίνει κάποια στιγμή το πρόσταγμα ο ήρωας του έργου (σ. 179). Πρόκειται για τον πειρατή Ομάρ Γιουνάνκουρτ με το γάντζο στη θέση του ενός χεριού που από τη στιγμή που ανακαλύπτει την ελληνική εθνική του συνείδηση μεταμορφώνεται σε θηρίο ανήμερο, συνεχίζοντας να πολεμά με το κορμί του τρυπημένο από βέλη και μαχαίρια (σ. 174). Βρισκόμαστε στον 15ο αιώνα, λίγο πριν από την Αλωση, και οι λίγοι συνειδητοί Ελληνες που κρατούν άσβεστο το φως του αρχαιοελληνικού πολιτισμού στη Λυκία της Μικρασίας τα βάζουν με τους πάντες: Τούρκους, Δυτικούς, ριψάσπιδες Βυζαντινούς, κυρίως όμως Εβραίους, τα μιάσματα που βρίσκονται πίσω από κάθε ανθελληνική συνωμοσία.
Πολεμικό το μυθιστόρημα, διαπνέεται από ένα αντρίκιο μένος που δεν αφήνει χώρο για γυναικείες μορφές στις σελίδες του. Καθώς λοιπόν οι γυναίκες περιττεύουν στη συγκεκριμένη κουλτούρα, ένας λανθάνων ερωτισμός μεταξύ ανδρών προκύπτει κατά κύριο λόγο τις στιγμές που η βία "ξεχύνεται στο πεδίο της μάχης ολόγυμνη και προκλητική" (σ. 178). Εκεί, ωστόσο, που ο χρυσαυγίτης συγγραφέας βρίσκει την κορύφωσή του, είναι η στιγμή που ο αφυπνισμένος Ελληνας τελειώνει μια και καλή με τον Εβραίο εχθρό του έθνους, υπεύθυνο εκτός των άλλων και για τον προσωπικό του ακρωτηριασμό: "Ο Ομάρ σήκωσε το δεξί του χέρι και κτύπησε το ραβίνο στο στήθος. Ο πειρατικός του γάντζος τρύπησε ελαφρά τη σάρκα του Σαμπεθάι που κρεμάστηκε πάνω του και ούρλιαξε σαν τρελός. [...] Ο γάντζος βρήκε το κόκαλό του κι εισχώρησε βίαια. [...] Ο Ομάρ Γιουνάνκουρτ πίεσε το γάντζο δυνατά προς τα μέσα και το αίμα έβρεξε το ιερατικό ένδυμα του ραβίνου... Η καρδιά του Σαμπεθάι γαντζώθηκε στο χέρι του σχεδόν ζωντανή και κατακόκκινη. Την πέταξε με μανία στα τοιχώματα της Συναγωγής που τα ράντισε μ' ένα χρώμα καυτής ζεματιστής πορφύρας. Απ' τα στήθια του ξεπήδησε μια επιθανάτια πολεμική κραυγή. Ξύπνησε απ' την αιμοβόρα του έκσταση μ' έναν πάταγο απ' τα σπασμένα ξύλα της θύρας και στη στιγμή αντίκρισε τους θηριώδεις μαύρους φρουρούς που εισχωρούσαν ορμητικά στην αίθουσα με τα στόματα αφρισμένα και τα γιαταγάνια στον αέρα.[...] Η λόγχη του Ομάρ διέγραψε μια καμπύλη τροχιά κι έσκισε σε δύο κομμάτια το προτεταμένο καρύδι του λαιμού του νέγρου που σωριάστηκε στο πάτωμα νεκρός" (σ. 153-4).
Καρδιές Εβραίων, καρύδια Μαύρων: Δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε στα Απαντα του καταζητούμενου Περίανδρου για να αντιληφθούμε ποιες είναι οι φαντασιώσεις που εμπνέουν τη χρυσαυγίτικη συμμορία και καθοδηγούν τη δράση της. Κι αν δεν μπορούν να πολεμήσουν με τη λόγχη του βασιλιά της Σπάρτης Λεωνίδα όπως το πρότυπό τους, ο αρρενωπός Ομάρ Γιουνάνκουρτ, τη δουλειά την κάνουν και με τα παλούκια της οδού Ευελπίδων. Από την άποψη αυτή, οι λογοτεχνικές τους επιδόσεις μπορούν να φανούν χρήσιμες: όχι μόνο στους ψυχιάτρους, αλλά και στους ανακριτές.

Οι σαρκικές απολαύσεις του εθνικισμού

"Οι πονηροί ποτέ δεν αγαπούν, ωστόσο κάνουν τους ερωτευμένους. Τεράστια διαφορά τους χωρίζει απ' την πραγματική αγάπη δυο ετεροφύλων, που διέπονται από μια υψηλή κοινωνία αναβλύζουσα από την πνευματοψυχοσύνθεση της Θείας αγάπης, μητρός της ευτυχίας. Αυτοί είναι ξένοι σ' αυτή την αγάπη. Αυτοί διέπονται απ' την ηδονικοσαρκική έλξι ή ανάγκη, που σβήνει με τον κορεσμό ή τα γεράματα. Γι' αυτό αντί αϋλους σαϊτας χρησιμοποιούν για να πετύχουν το σκοπό τους τρόπους που δημιουργούν ερεθισμό των ενφύτων [sic] εγωϊστικών τάσεων ήτοι της ζήλειας και της φιλοδοξίας του ατόμου".
Το παραπάνω απόσπασμα δεν προέρχονται από κάποιο παρεκκλησιαστικό έντυπο, αλλά από το μυθιστόρημα ενός επώνυμου αστέρα του εγχώριου φασισμού. Σχεδόν ξεχασμένος πια, ο συγγραφέας του, Φραγκίσκος Παπαγεωργίου (γνωστότερος ως "Φράνκι"), στις αρχές της δεκαετίας μας ήταν κάτι παραπάνω από ένας απλός κομπάρσος της εθνικής ανάτασης των ημερών. Ηγέτης της οργάνωσης "Εθνική Σταυροφορία", μηνυτής των "αντεθνικών στοιχείων" που αμφισβητούσαν την πληθυσμιακή ομοιογένεια της Μακεδονίας μας, αλλά και τακτικός επιδρομέας μαζί με τους μπράβους του στα δικαστήρια της Ευελπίδων όποτε εκδικάζονταν τέτοιες υποθέσεις, μπορεί να θεωρηθεί μια από τις αντιπροσωπευτικές μορφές της περιόδου. Ελάχιστοι είχαν δείξει άλλωστε τότε να ενοχλούνται από κάποιες άλλες πτυχές της πολυσχιδούς δραστηριότητάς του, όπως το γεγονός ότι ο επίδοξος προστάτης του έθνους ήταν ταυτόχρονα ιδιοκτήτης του πορνοκλάμπ "Venus", καταδικασμένος επανειλημμένα επί μαστροπεία -τόσο στην περίφημη "δίκη της κότας" (12/2/82), που αφορούσε ένα φτηνό νούμερο κτηνοβασίας και live sex στο μαγαζί του, όσο και για κλασικό νταβατζιλίκι και άρνηση καταβολής δεδουλευμένων προς τις στριπτιτέζ του (για περισσότερες λεπτομέρειες, βλ. "Ιός" 10/1 & 12/12/93). Ευνόητη λοιπόν η έκπληξή μας, όταν το συγγραφικό του έργο μας αποκάλυψε κυριολεκτικά έναν άλλον άνθρωπο: θεοσεβούμενο, συνεσταλμένο, με μια βαθιά αίσθηση αλληλεγγύης προς τον πλησίον αλλά και απέραντη κατανόηση για της γης τους κολασμένους. Και, πάνω απ' όλα, έτοιμο να καταγγείλει τον αγριανθρωπισμό που κρύβουν μέσα τους οι επαγγελματίες του πατριωτισμού και της εθνικοφροσύνης!
Το βιβλίο τιτλοφορείται "Αχθος Αρούρης" (για την ακρίβεια: "Ahthos Arouris") και διακρίνεται για την πλούσια πλοκή του. Ο Πειραιώτης Νίκος Μαργαρίτης χάνει σε εφηβική ηλικία τη μητέρα και το μικρό αδερφό του στο βομβαρδισμό του Πειραιά από τους Ιταλούς · προσχωρεί στην Εθνική Αντίσταση και διαπρέπει ως Ελασίτης, διαφωνεί όμως με το "παιδομάζωμα" και επιστρέφει στη σωστή αγκαλιά της πατρίδας · πιάνει δουλειά, γνωρίζει τη γυναίκα της ζωής του κι ετοιμάζεται να νοικοκυρευτεί, όταν κατά διαβολική σύμπτωση συλλαμβάνεται ενώ ξεπλένεται από τα αίματα μιας συναδέλφου που του "κολλούσε" και βρέθηκε φρεσκοδολοφονημένη στο σπίτι του! Καταδικάζεται σε 20χρονη κάθειρξη, δραπετεύει, αλλά καθ' οδόν σώζει από ένα φλεγόμενο σπίτι το παιδί του εισαγγελέα της δίκης του, ταυτίζοντάς το με το χαμένο αδερφάκι του. Τελικά ο πραγματικός δολοφόνος της κοπέλας αποκαλύπτεται και ο πρωταγωνιστής αποδίδεται ξανά άσπιλος στην κοινωνία, έχοντας στο μεταξύ ανακαλύψει πως ο εν λόγω εισαγγελέας είναι στην πραγματικότητα ο χαμένος του αδελφός. Τύφλα νάχει ο Φώσκολος...
Σύμφωνα με τον ίδιο τον "Φράνκι", το βιβλίο του είναι ένα "παγκοσμίως μοναδικό πόνημα, που οριοθέτησε την πτώση του κομμουνισμού πριν 27 έτη και πρόβλεψε το δημογραφικό πρόβλημα που προέκυψε στην Ευρώπη μετά από αυτή". Η έπαρση αυτή αντλείται προφανώς από μια χιλιαστική ενόραση της κεντρικής φυσιογνωμίας του μυθιστορήματος, για το επικείμενο τέλος του άθεου σοβιετικού μοντέλου: "Τι μπορεί κανείς να περιμένη από μια ιδεολογία που ισχυρίζεται ότι προσφέρει τις υπηρεσίες της στον φτωχό εργάτη, μα σαν αναγκαία προϋπόθεση θέτει την δολοφονία του Ιησού Χριστού, του μοναδικού πραγματικού πατέρα του εργαζόμενου φτωχού; (...) Ας μάθουν λοιπόν οι προσωρινοί δραπέτες της κολάσεως, τα θηρία της αποκαλύψεως, ότι θέλουν δε θέλουν φτάνει η μέρα της μισθαποδοσίας τους και της αναστάσεως του Ρωσικού λαού. Σας το λέω και μην εκπλαγείτε εάν αυτό γίνει πριν το έτος 2.000" (σ.61- 2). Οσο για το δημογραφικό πρόβλημα, ούτε φωνή ούτε ακρόαση στις 144 σελίδες του βιβλίου. Εκτός και αν με αυτό υπονοείται η διαχρονική αυτοσυγκράτηση του Νίκου Μαργαρίτη σε όλη τη διάρκεια του μυθιστορηματικού χρόνου, παρά τους αλλεπάλληλους πειρασμούς που τον περιτριγυρίζουν. Τυπικό δείγμα: "Ηταν μια απ' τις μαγεμένες βραδιές του Σαρωνικού, που μαλακώνουν με τα γλυκά τους χάδια και τις πιο σκληρές καρδιές και κάνουν τους ερωτευμένους να αισθάνονται τη φλόγα του πόθου να τους κυριεύη ζηλότυπα για να γκρεμίση το κρυστάλλινο παλάτι της αγνότητος, και να λερώση για πάντα, με την επιθυμία σαρκικών απολαύσεων, τον πνευματικόν μανδύα του ιδεολόγου" (σ.80).
Προχωρημένες ευαισθησίες για μαστροπό, έστω κι εθνικόφρονα. Πόσο μάλλον όταν, λίγο πιο πριν (σ.76), φτάνει να αναρωτηθεί μεγαλόφωνα για τις φαντασιώσεις και τα έργα του ίδιου και των ομοϊδεατών του: "Πώς μπορούμε να σκοτώσουμε, να διαμελίσουμε, να εξαφανίσουμε, να ακρωτηριάσουμε, να εγκληματίσουμε φορώντας τον αγιάζοντα τα μέσα μανδύα του πατριωτισμού, που σκεπάζει όλα τα κακόβουλα εγκληματικά δαιμόνια, όσα κρύβει μέσα της η διεστραμμένη ψυχή μας;"



Η χούφτα των αγωνιστών

Αν πιστέψουμε τον προλογίζοντα "διδάκτορα πολιτικών επιστημών πανεπιστημίου Νεαπόλεως" Σπ. Λ. Σταθόπουλο, το βιβλίο του ομοϊδεάτη του Θεοδώρου Καραμπέτσου "Οι αντιδραστικοί" (ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ, 1988) επρόκειτο "να βγάλει στην επιφάνεια το μεγαλείο μιας χούφτας εθνικιστών αγωνιστών σ' έναν πολιτικά αφιλόξενο γι' αυτούς χώρο, όπως η Ιταλία της δεκαετίας 1965-75". Παρόμοια προσδοκία δημιουργεί και η ολοσέλιδη βιβλιοπαρουσίαση του ίδιου πονήματος από τη λεπενική φυλλάδα "21ος Αιών" (16/6/1996)" για "το αγωνιστικό, ιδεολογικό, συγγραφικό και φιλοσοφικό εθνικό έργο του αγνού θαρραλέου αγωνιστού.[...] Ανιδιοτελείς είναι οι αγώνες του εκλεκτού επιστήμονος (σ.σ είναι κτηνίατρος, δεκαετούς φοιτήσεως στην Ιταλία), διανοουμένου, ιδεολόγου. Εχει θέσει την τεράστια μόρφωσή του στην υπηρεσία της Ελληνοχριστιανικής Εθνικής Κοινωνικής Φιλοσοφίας", γράφει ο "βιβλιοκριτικός" καθηγητής Χαρακάκος.
Απογοητευτικό το αποτέλεσμα. Ο Καραμπέτσος (μόνιμος χρονογράφος, σήμερα, της "Χρυσής Αυγής") στην πραγματικότητα αυτοαγιογραφείται και αυτοοικτίρεται για τη χαμένη του νιότη στην υπηρεσία της "21ης Απριλίου" και την αποτυχημένη διαδρομή του σ' όλο σχεδόν το φάσμα των "εθνικών φοιτητικών σωματείων" της χούντας και των μεταπολιτευτικών νεοφασιστικών οργανώσεων και εντύπων. Στην ουσία σκαρώνει μια πολιτική φαντασίωση τύπου Ζεράρ ντε Βιλιέ, στην οποία -όπως κάθε μεγαλομανιακός- υποτίθεται ότι καταδιώκεται, έως εξοντώσεως, από μυστικές υπηρεσίες Ανατολής και Δύσης -προδομένος από τους δικούς του. Τόσο σπουδαίος θα ήθελε να γίνει. Παίζει τον Νίτσε στα δάκτυλα, συγκρούεται με τον παγκόσμιο ιμπεριαλισμό, τον σιωνισμό, είναι πανάξιος εραστής κομμουνιστριών καλλονών, για να βιώσει δραματικά το τέλος της Μεγάλης Ιδέας του με την Κύπρο και την κατάρρευση των πραξικοπηματιών το 1974. Τότε που το ίνδαλμά του, ένας αξιωματούχος των Απριλιανών, φτάνει στα όρια της τρέλας, επειδή τον παράτησε η γκόμενα και ο ίδιος παραπαίει στην αγκαλιά μιας ακόμα προοδευτικής: "Αν ήταν ο Παπαδόπουλος, ίσως να ξέφευγε απ' την παγίδα. Κι αν η κίνηση του Ιωαννίδη μας απέφερε την πολυπόθητη Ενωση; Ηταν αδύνατο, μ' όλα τούτα τα ντόπια και ξένα κοράκια! Πού είναι οι εθελοντές; Είναι δυνατόν οι Εθνικιστές να κάθονται ξαπλωμένοι και να τους χαϊδεύουν τ' αρχίδια, την ώρα που η Κύπρος χαροπαλεύει; Τι τάχουμε τ' αρχίδια; Μόνο για να τα κρατά στη χούφτα της κάποια Γαλλίδα ή οποιαδήποτε άλλη;" (σελ. 119).


Ο νοσταλγός του Ζιγκφρίδου

Την πρώτη θέση στο "Πάνθεον" των νεοναζιστών της μεταπολίτευσης με λογοτεχνικές ανησυχίες καταλαμβάνει χωρίς αμφιβολία ο Αριστοτέλης Καλέντζης. Μεταξύ βομβιστικών επιθέσεων, πολύκροτων δικών και πολύχρονων φυλακίσεων, ο Καλέντζης γράφει αδιάκοπα. Ο ίδιος τοποθετεί τον εαυτό του στην "κοσμοθεωρία της Λευκής Ομοφυλίας", και για να μας πείσει τσιτάρει Χίτλερ, Γκέμπελς, Ντίτριχ και Ντιτς στην εισαγωγή του σημαντικότερου λογοτεχνικού του πονήματος ("Σε Σένα").
Η ποίησή του είναι ηρωική, με αναφορές στην Αρχαία Ελλάδα, όπως αυτή κατανοήθηκε και μελετήθηκε από τους θεωρητικούς του εθνικοσοσιαλισμού. Αφιερώνεται στους "εθνικοκοινωνιστές συντρόφους της Βαυαρίας" και στους "φυλακισμένους ιταλούς συντρόφους του Ορντινε Νουόβο". Το όραμα του συγγραφέα αποτυπώνεται σε αυτοσχέδια εμβατήρια που θρηνούν την ήττα της ναζιστικής Γερμανίας: "Τεύτονες, μεγαλώνυμοι, δεν κύρτωσαν κι ας κλάψαν όταν ο Ηγέτης έπεσε κι εσίγησε ο Ζιγκφρίδος Τα δάχτυλα δεν ξέφυγαν καθόλου απ' τις σκανδάλες Μα Πίστη ορκιστήκανε στον Επερχόμενο Ανδρα."
Τη γνώμη του για τη δημοκρατία τη διατυπώνει σε έμμετρη παρωδία του γνωστού ποιήματος του Νόβα, με αφιέρωση στους "300 της ουλής των Ελλήνων": "Τα στήθια σου τα γάλατα γαργάλαγαν, γαργάλαγαν, γύρω απ' το Κολωνάκι Και τα δικά μας άρμεγαν σαν νάταν αγελαδινά με μπρίο και μεράκι Απ' το Λαό το μάζωχναν, με χέρια φουρναρόξυλα, τ' άοσμο παραδάκι Κι οι οπαδοί τους δέρνονταν στ' άχαρα πεζοδρόμια μπλεγμένοι στη φενάκη."
Κύριο χαρακτηριστικό της γραφής του Καλέντζη η επιτηδευμένη καλλιέπεια, η σκόπιμη κατάχρηση αρχαϊσμών και λόγιων λέξεων, με πλήρη όμως υποταγή στους γραμματικούς κανόνες της δημοτικής. Χαρακτηριστικό το παρακάτω απόσπασμα από το ακροτελεύτιο κείμενο του βιβλίου:
"Ετσι η συμβολή μου (ενδημικό κελάηδισμα στο τέναγος της πόλης) εκκαμινεύει τα ευρήματα της οψίγαμης σύζευξης της νεποτικής ενδοτικότητας με τις ωμοφάγες Αρπυιες της της νιόπλαστης μυθογραφίας. Σύντροφε σε Σένα θα 'θελα να πρωταντηχήσω τα εύφωνα ευκληρήματα του Χείρωνα που, ώς τα σήμερα, εφηδύνουν ηπιόδωρα τους αλαλαγμούς της βακχικής πομπής των ζείδωρων Πριάπων."
Και για όσους μένουν με την απορία, ο συγγραφέας παραθέτει στη συνέχεια το επεξηγηματικό τσιτάτο: "Ο φλογερός αγώνας μας πρέπει νάχει πλατειά αντικείμενα. Ενας ολάκερος πολιτισμός παλεύει για την ύπαρξή του κι ετούτος ο Πολιτισμός θα βαστάξει εκατομμύρια χρόνια γιατί θ' αγκαλιάσει και θα συνταιριάσει τον Ελληνισμό με το Γερμανισμό!" (Αντολφ Χίτλερ "Ο αγών μου")
Από την άποψη αυτή, ο Αριστοτέλης Καλέντζης μπορεί να θεωρηθεί πρωτοπόρος. Υιοθέτησε, δηλαδή, από τις αρχές της περασμένης δεκαετίας, τη λεγόμενη "λεξικογραφή", δηλαδή τη συγγραφή κειμένων που απαιτούν από τον αναγνώστη (αλλά κυρίως το συγγραφέα) τη χρήση λεξικού, για την κατανόηση (ή τη σύνταξη) κάθε πρότασης. Αυτή η γραφή (και απαγγελία) έχει γίνει πολύ της μόδας στα σημερινά μέσα ενημέρωσης, ακόμα και τα ηλεκτρονικά. Ακούς ή διαβάζεις τη χειρότερη κοινοτοπία επενδυμένη με λέξεις ομηρικές. Ισως η "ελληνοπρέπεια" που αποπνέει αυτό το λεξιλόγιο να θεωρείται ικανό άλλοθι για τη διατύπωση οποιουδήποτε συλλογισμού, ακόμα και του πιο βάρβαρου ή του πιο κενού.

ΣΤΟ ΟΡΙΟ

Δεν τους αρκεί η χρήση αποσπασμάτων της νεοελληνικής γραμματείας που θεωρούν ότι εξυπηρετούν την ιδεολογία τους. Δεν τους φτάνει η επιλεκτική αναφορά σε έργα του Κωστή Παλαμά, του Ανδρέα Κάλβου, του Αγγελου Σικελιανού, του Καραγάτση κ.ο.κ. Οι έλληνες νεοναζιστές, λεπενικοί και λοιποί ακροδεξιοί στηρίζονται και στις δικές τους δυνάμεις, προτείνοντας κάποια δικά τους ποιητικά γυμνάσματα.

ΑΝΩΝΥΜΟΣ. "Οταν το μπλε βάφεται κόκκινο/ κι όταν το κόκκινο είναι αίμα/ τότε πια δε διαφέρει το πήλινο απ' το χάλκινο/ τότε δεν ξεχωρίζεις πια την αλήθεια απ' το ψέμα. Τα τριαντάφυλλα δεν σας φέρνουν κοντά μας/ ο τάφος είναι κρύος, το μάρμαρο δε ζεσταίνεται απ' τον ήλιο/ Παναγιώτη, Εκτορα, Χρήστο γυρίστε! Είστε Ελληνες./ Γιατί φύγατε μακριά μας; [...] Μπράβο σας, παλικάρια μου, που πέσατε αντρίκια/ που τη στολή τιμήσατε εκεί... μέσα στα φύκια./ Μπράβο που το καπέλο σας έγινε το στεφάνι/ της δόξας χιλιοπλούμιστο από... ελιάς κλωνάρι." ("Για σας", "Χρυσή Αυγή" 21-26/3/1997).

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΤΥΛΙΓΑΔΑΣ 1. Το ποιητικό και αγωνιστικό πρότυπο του Περίανδρου Ανδρουτσόπουλου: "Μια αρκούδα λυγερή/ μ' ένα χαλκά στη μύτη/ καμώνεται η καψερή/ πως είναι από σπίτι./ Στα δυο της πόδια στέκεται/ κουνιέται και λυγιέται/ κάνει πως φκιασιδώνεται/ και νύφη μας περνιέται. Ο αρκουδιάρης καθιστός/ χτυπάει γερά το ντέφι/ και τραγουδάει γελαστός/ να καν' η αρκούδα κέφι./ Αυτ'η αρκούδα η θλιβερή/ μ' αυτόν τον αρκουδιάρη/ πιστή φτυστή αντιγραφή/ λαού και κυβερνιάρη." ("Ιριδισμοί", "Χρυσή Αυγή" 27/5-1/6 1994).

ΤΥΛΙΓΑΔΑΣ 2. "Θολά τα μάτια μας, η στράτα μας μεγάλη/ και η πορεία μας δεν έχει τελειωμό./ Φίλοι μας γέλασαν, μας πρόδωσαν και πάλι/ στου Γολγοθά μας ανεβάσαν τον σταυρό./ Του ξενοκίνητου Αττίλα το ποδάρι/ την μπότα έμπηξε στης Κύπρου τον Λαό/ και στο ξεπούλημα της Νίκης το παζάρι/ κανείς δεν πρόσεξε το κλάμα του βουβό./ Σκλαβιάς χαλκεύονται αισχρές συνωμοσίες/ την Λευτεριά ν' αλυσοδέσουν προσπαθούν/ μα αν τ' αδέρφια μας δεν ρίξουν τις ασπίδες/ με τον αγώνα μας οι Τούρκοι θα χαθούν" (στο ίδιο).

ΑΝΩΝΥΜΟΥ. "Ως του Ηλιου οι ροδακτίνες/ ματοβάφαν το βουνό/ προχωρούσαν οι στρατιώτες/ στην πλαγιά ένα δειλινό./ Θλιβερά ήσαν τα τραγούδια/ πένθιμη η μουσική/ και αργόσυρτο το βήμα/ ναι! ήταν νεκρική πομπή./ Με την όψη ανταριασμένη/ απ' της μάχης τον θυμό/ κατεβάζαν μεσ' στον τάφο έναν σύντροφο νεκρό./ Τρεις φορές ομοβροντήξαν/ στον αέρα ντουφεκιές/ και τα χέρια ανατείναν/ με πολέμου ιαχές./ Στην μητέρα 'ο γιος σας'/ γράφουν,/ σ' υστερνό χαιρετισμό/ 'έχει πέσει για πατρίδα για Εθνικοσοσιαλισμό' ("Ως του ήλιου οι ροδακτίνες", "Χρυσή Αυγή" 12-18/6/1998).

ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΕΝΑΣ. "Χώμα Ιερό, χώμα Ελληνικό/ σε εσένα παραδίνουμε/ τον συναγωνιστή μας./ Σαν μάνα στοργική/ ντυμένο στα χρώματά σου/ Αγια γη Ελληνική/ πάρτον στην αγκαλιά σου./ Και όταν πια ελευθερωθείς ξανά/ να τον γεννήσεις/ το όραμά του να δει/ και με χαρά να ζήσει" (νεκρολογία, "Δώδεκα χρόνια χωρίς τον Δημήτρη Δημητρούκα", "21ος αιών. Μηνιαία Ελληνοκεντρική έκδοσις", Ιούνιος 1998).

ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ Ο ΑΡΓΕΙΟΣ. "Ηχος και φως στη γη το πέρασμά σου/ προφητικός χρησμός το αιθέριο άπλωμά σου/ αλάθευτο το πνεύμα μου υμνολογεί εσένα/ με λόγια στωικά ποιητικά πλασμένα./ Σαν όραμα μ' αγγίζει η μορφή σου/ θαρρώ πως έχω μέσα μου τα μάτια τα δικά σου/ ίσως δανείστηκα κι αυτή την ομορφιά σου. [...] Χαίρε ω! Ανακτά που σκόρπισες τα σκότη/ που τη σοφία λάτρεψες απ' τη μικρή σου νιότη/ εστάλθηκες από το Θεό πολιτισμό να δώσεις/ ούτε στιγμή δεν σκέφθηκες κορμιά, ψυχές να αλώσεις/ ήρθες με εύλογο παλμό το πνεύμα να υψώσεις" ("13 Ιουνίου 123 π.Χ. Στη μνήμη του Μ. Αλεξάνδρου", "21ος αιών", Ιούνιος 1998).



ΔΙΑΒΑΣΤΕ

Περίανδρου Ανδρουτσόπουλου, "Το μυστικό του κοχυλιού" (εκδόσεις "Ηλιοφόρος", Αθήνα 1996). Η αφύπνιση της ελληνικής συνείδησης σε ένα χωριό της Μικρασίας τον 15ο αιώνα οδηγεί σε βαναυσότητες, σφαγές και αίμα. Οι Ελληνες εναντίον όλων, κυρίως των Εβραίων, σε ένα αφήγημα που παριστάνει το ιστορικό μυθιστόρημα και είναι ένα εγκώμιο στην πιο απατρόπαιη βία.

Αριστοτέλη Καλέντζη, "Δημοκρατία '80. Κάτεργο...!" (εκδόσεις Αμηνθύς, Αθήναι 1980). Καταγγελία του δικαστικού και σωφρονιστικού συστήματος της μεταπολίτευσης από τον γνωστό χιτλερικό βομβιστή. Ενδιαφέρουσες πληροφορίες για άτομα εντός και εκτός του χώρου των δυναμικών ακροδεξιών.

Αριστοτέλη Καλέντζη, "Σε Σένα" (εκδόσεις "Ελεύθερη Σκέψις", Αθήναι 1983). Στοχασμοί για την τέχνη του εθνικοκοινωνισμού, ποιήματα και πεζά με συχνές αναφορές στους "γίγαντες" της εθνικοσοσιαλιστικής σκέψης. Ιδιαίτερη προσπάθεια για μια γλώσσα που να παραπέμπει, υποτίθεται, στην αρχαιοελληνική κληρονομιά.

Θεόδωρος Καραμπέτσος, "Οι αντιδραστικοί" (εκδόσεις "Νέα Θέσις", Αθήνα 1988). Κάτι μεταξύ αυτοβιογραφίας και κατασκοπευτικού μυθιστορήματος, το αφήγημα αυτό εκπέμπει την υπαρξιακή αγωνία ενός προδομένου χουντικού.

Φραγκίσκου Παπαγεωργίου (Franki), "Ahthos Arouris" (εκδόσεις "Εθνική Σταυροφορία", χ.χ.). Αφιερωμένο στους "ήρωες και ηρωίδες καταδίκους που άδικα υποφέρουν", το πόνημα αποτελεί χαρακτηριστική συμβολή του ανθρώπου που εμπνεύστηκε το βιασμό της πλαστικής κότας στη λογοτεχνία του
πολιτικοϊδεολογικού του χώρου. Αγνωστοι παραμένουν δυστυχώς οι λόγοι που οδήγησαν το συγγραφέα, στον αντίποδα του Καλέντζη, να επιλέξει τον φραγκολεβαντίνικο τίτλο του.


ΔΕΙΤΕ

Κόναν ο Βάρβαρος (Conan the Barbarian) του Τζον Μίλιους (1981). Ο Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ αναζητά τον καταχθόνιο Πατέρα στα τρίσβαθα της προϊστορίας, σε ένα έπος γεμάτο μούσκουλα, άντερα και φευδοφιλοσοφημένο αντριλίκι. Ταινία "προορισμένη για ευρωπαίους μάλλον, παρά για αμερικανούς αναλφάβητους", σύμφωνα με μια εύστοχη κριτική, αποτελεί σημείο αναφοράς για τους εγχώριους νεοναζί.


(Ελευθεροτυπία, 17/1/1999)

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΒΕΡΟΙΑ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ

Αντιφασιστική συγκέντρωση και πορεία ματαιώνει την εκδήλωση της χρυσής αυγής στη Βέροια


Από νωρίς το μεσημέρι είχαν συγκεντρωθεί περί τους 70-80 αντιφασίστες στην πλατεία Δημαρχείου στη Βέροια για να διαμαρτυρηθούν για την έλευση του "φύρερ" της Χρυσής Αυγής στην πόλη, όπως είχε ανακοινωθεί στα μέσα ενημέρωσης.



Η συγκέντρωση αυτών των πολιτών που η συντριπτική...τους πλειοψηφία, για να μην πως στο σύνολό της, ήταν από το Αυτόνομο Κοινωνικό Στέκι "Μπαρούτι" ήταν η αιτία που οι Χρυσαυγίτες άλλαξαν άποψη, δεν τόλμησαν να εμφανιστούν στην προκαθορισμένη εκδήλωσή τους αν και υπήρχε ισχυρή αστυνομική δύναμη που είχε διαθέσει το κράτος για να τους προστατεύσει.
Ο Μιχαλολιάκος, ο γ. γραμματέας της ναζιστικής οργάνωσης, αν και ήταν ο κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση δεν ήρθε ως τις 9:30 το βράδυ. Τότε ήταν που αποχώρησαν οι αστυνομικές δυνάμεις που προστάτευαν το καφέ που δέχτηκε να τους προσφέρει το χώρο τους για να κάνουν την εκδήλωσή τους.
Αν και έγκαιρα το "Μπαρούτι", το αναρχικό στέκι της Βέροιας, είχε δημοσιοποίηση κάλεσμα προς τους πολίτες να αντιδράσουν στην έλευση του "φύρερ" και των Χρυσαυγιτών στη Βέροια οι πολίτες που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα ήταν ελάχιστοι, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Ήταν εκεί η ΚΕΕΡΦΑ Ημαθίας και η Πρωτοβουλία Νάουσας.
Απουσίαζαν για ακόμα μια φορά τα κόμματα της Βουλής που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστερά, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και οι δυνάμεις που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστερές και βρίσκονται σε άλλα κόμματα.
Δυστυχώς, οι πολίτες της Βέροιας και της Ημαθίας γενικότερα θεωρούν ότι η φασιστική απειλή δεν τους αφορά και γι αυτό δεν αντιδρούν.
Πλανώνται όμως πλάνην οικτράν. Το αβγό του φιδιού τέτοιες εποχές βρίσκει κατάλληλες για να γεννήσει το ναζισμό και το φασισμό και πρέπει όλοι να είμαστε σε εγρήγορση.


ΠΟΡΕΙΑΟι συγκεντρωμένοι παρακολουθούσαν έκπληκτοι τις αστυνομικές δυνάμεις να έχουν ακροβολιστεί σε τρια σημεία αλλά οι Χρυσαυγίτες και ο "φύρερ" τους να μην εμφανίζονται.
Η αναμονή τσάκιζε τα νεύρα των δυνάμεων καταστολής που γενικώς περίμεναν. Κάποια στιγμή η συνέλευση των παιδιών του "Μπαρούτι" αποφασίζουν ότι θα κάνουν πορεία στους δρόμους της Βέροιας με συνθήματα κατά του φασισμού και της Χρυσής Αυγής. Η πορεία ξεκινάει και μέσω της Μητροπόλεως, Βενιζέλου και Κεντρικής καταλήγει ξανά στην πλατεία Δημαρχείου υπό την παρακολούθηση των αστυνομικών που εξασκούνται σε ασκήσεις παρακολούθησης που όμως αφενός βγάζουν γέλιο αφετέρου σκεπτικισμό στους πολίτες για το που πάνε τα χρήματά τους.
Η πορεία ολοκληρώνεται και το "Μπαρούτι" γιορτάζει με πάρτι τη νίκη του. Είναι μια μεγάλη νίκη αφού η Χρυσή Αυγή δεν μπόρεσε να εμφανιστεί επίσημα στην Ημαθία, να στήσει οργάνωση, να βάλει πόδι ο Ναζισμός στο νομό.
Η νίκη ανήκει αποκλειστικά στα παιδιά του κοινωνικού στεκιού "Μπαρούτι" που συμμετείχαν και χτες στην αντισυγκέντρωση που έκαναν μαζί με την ΚΕΕΡΦΑ Θεσσαλονίκης στην παραλία για να εμποδίσουν τους ναζιστές να κάνουν διαδήλωση στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Η απόπειρα της Χρυσής Αυγής να στήσει οργάνωση στη Βέροια απέτυχε προς το παρόν αλλά αυτό δεν πρέπει να εφησυχάζει κανέναν.

ΠΗΓΗ

Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ, ΜΑΦΙΟΖΟΙ, ΜΠΑΤΣΟΙ, ΨΥΧΑΚΙΔΕΣ, ΚΥΠΑΤΖΙΔΕΣ, ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΕΣ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.

Τα απόσπασματα που ακολουθούν είναι απο κείμενο του φασίστα μαχαιροβγάλτη πρώην μεγαλοστέλεχους της συμμορίας χρυσή αυγή στο οποίο φαίνεται ξεκάθαρα απο τι είδους άτομα απαρτίζεται η συγκεκριμένη συμμορία. Δε δίνουμε κανενός είδους συγχωροχάρτι στο συγκεκριμένο εθνικιστή, ο οποίος μεταξύ των άλλων έχει καταδικαστεί για μια παρολίγον δολοφονική επίθεση εναντίων αριστερών, απλά καλό είναι να χρησιμοποιούμε και τα ¨αλληλοσυντροφικά" μαχαιρώματα (ρε συνελληνες ντροπη ολοι ελληνες δεν ημαστε???) ώστε να δειχθεί απο τι είδους αποβράσματα αποτελείται ο εθνικιστικός χώρος..

"Επιφανές στέλεχός της (εννοει της χρυσής αυγής), που μάλιστα επολιτεύετο παλαιόθεν, προφυλακίστηκε με την αισχρή κατηγορία της ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΙΑΣ…Κατεδίκαζαν ενυπογράφως στην φίλη τους αστυνομία τους συντρόφους, που έκαιγαν την τουρκική σημαία…"

"Συνεργάζοντο πολιτικώς με κάποιον τον οποίον μέχρι και σήμερα αποκαλούν καταδότη και πληροφοριοδότη της ΚΥΠ, και το οποίον την περίοδο της συνεργασίας τους αποκαλούσαν ΑΡΧΗΓΟ…[..] Συνεργάζοντο εκλογικώς με στελέχη της Νέας Δημοκρατίας"


"Αυτήν την Ιδέα του Γένους, που υπηρέτησαν ήρωες και μάρτυρες, δεν επιθυμώ να την μοιράζωμαι με τους κωμικούς φίλους των πούστηδων και τους ΡΟΥΦΙΑΝΟΥΣ."


"[..]όταν παραλλήλως κάποιοι γραφικοί έκλαιγαν στα γραφεία τους είτε εχαπακώνοντο με ψυχοφάρμακα στις οικίες τους είτε ερητόρευαν στα ξενοδοχεία περί των μαχών μου. (εννοεί στελέχοι της χ.α. που απότι φαίνεται ειναι ψυχάκια)"


Εδώ κείμενο σχετικά με τον παρακρατικό ρόλο των χρυσαύγουλων και τη συνεργασία τους με τη μαφία

Πίσσα και Σφράγισμα ακροδεξιού στεκιού στη Θεσσαλονίκη




Στις 23 Ιουνίου 2011 αντιφασίστριες και αντιφασίστες με άμεση δημόσια δράση βάψανε με πίσσα και σφραγίσανε με μεταλλικό πλέγμα το εθνικιστικό στέκι «Δεσμοί Ελλήνων» που πρόσφατα είχε ανοίξει στην κάτω Τούμπα (Πασσαλίδη 29, περιοχή Αγίου Φανουρίου - Θεσσαλονίκη) Τα στέκια της μισαλλοδοξίας δεν χωράνε στις γειτονιές μας Ούτε στην Τούμπα ούτε πουθενά καμία σπιθαμή στα χουντοδεξιά βοθρολύματα






Από εδώ

ΜΠΑΤΣΟΙ ΤΗΝ ΠΕΦΤΟΥΝ ΣΕ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΟΥΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΜΑΧΑΙΡΟΒΓΑΛΤΩΝ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΩΝ

Πριν από λίγα λεπτά ξεκίνησε πορεία της ακροδεξιάς οργάνωσης Χρυσή Αυγή από τα γραφεία της στην περιοχή του Βαρδάρη. Σύμφωνα με πληροφορίες η πορεία θα κατευθυνθεί προς την παραλία της πόλης όπου βρίσκεται το άγαλμα του Μέγα Αλέξανδρου, σημείο όπου είχαν προγραμματιστεί για σήμερα εκδηλώσεις ακροδεξιών ομάδων. Στο σημείο που βρίσκεται το άγαλμα έχουν προσέλθει από νωρίς το πρωί ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις.

16.00

Η πορεία των Χρυσαυγιτών αποτελούμενη από 50 άτομα εξοπλισμένα με παλούκια και κράνη κατέλαβε χωρίς ενόχληση από τις ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις τον χώρο γύρω από το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Στον χώρο έχει γίνει κάλεσμα για αντισυγκέντρωση στις 5.30 μμ από την Κίνηση "Ενωμένοι Ενάντια στον Ρατσισμό και την Φασιστική Απειλή" (ΚΕΕΡΦΑ)

19:00 Τα Ματ επιτέθηκαν πριν λίγο στην αντιφασιστική συγκέντρωση με δακρυγόνα και κρότου λάμψης. Μάλιστα κατέστρεψαν και αρκετές σκηνές των "αγανακτισμένων". Η ένταση συνεχίζεται


ΠΗΓΗ

Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

ΞΥΛΟ ΣΕ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ

Οι φωτογραφείες και το βίντεο είναι από την απεργιακή στις 15/6. Φασίστες πήγαν να κάνουν πέσιμο σε αναρχικούς και αριστερούς αλλά τελικά το πέσιμο έγινε χεσιμο







Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Ο Φύρερ και οι άλλοι




Μια σύντομη περιήγηση με τους ... αγέρωχους του νεοναζιστικού σιναφιού.
Από τον Νίκο Μιχαλολιάκο ιδρυτή της Χρυσής Αυγής, μέχρι της μέρες μας.


Ευτυχώς για την αστυνομία, εκτός από τα δικά της think tanks, που δεν βρήκαν για τη συγκεκριμένη περίπτωση χρόνο και ουσία για να καταναλώσουν, υπάρχουν ακόμη διαθέσιμες οι «αποθήκες» στοιχείων των εφημερίδων αλλά και όσων αριστερών οργανώσεων, είτε αποσπασματικά είτε πιο συστηματικά, καταγράφουν και χαρτογραφούν, πέρα από τις πολιτικού χαρακτήρα νομότυπες εκδηλώσεις των στελεχών της Χρυσής Αυγής, και τις άλλες, τις πολύ πιο εξτρεμιστικές....

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν τη σύντομη ιστορική περιήγηση με τους... αγέχορους του νεοναζιστικού σιναφιού. Και να δούμε αυτούς που κατηγορήθηκαν, είτε πριν από τη σύνταξη του καταστατικού ... χάρτη δικαιωμάτων του νεοφασίστα είτε μετά το 1993, όπου η Χρυσή Αυγή έκανε τα πρώτα... σκιρτήματα της στη σκιά του ιδεολογικού σκότους.

Για ευνόητους λόγους η αναφορά σε ονόματα γίνεται με τα αρχικά τους, όμως σε καμία περίπτωση τα γεγονότα που περιγράφονται - όπως βλέπουμε στην εισαγωγή ή στον επίλογο ταινιών - δεν είναι φανταστικά. Δυστυχώς.

Ο επικεφαλής

Το Νούμερο 1 είναι... 1 διαχρονικά και δεν αλλάζει. Γι' αυτόν θα κάνουμε μια εξαίρεση. Δεν έχει άλλωστε νόημα και αξία, όταν αναφέρεσαι στον Φύρερ (ηγέτη, καθοδηγητή στα γερμανικά) του ελληνικού νεοναζισμού, να καλύψεις σε αποχρώσες σκιές το όνομα του γενικού γραμματέα της οργάνωσης Νίκου Μιχαλολιάκου. Του ανθρώπου που κατάφερε να εκλεγεί μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες ως δημοτικός σύμβουλος της Αθήνας.

1. 0 Μιχαλολιάκος, λοιπόν, δεν χάνει ευκαιρία να δηλώνει και να διαδηλώνει ακόμη και μέσα στο δημαρχείο της πόλης, που ανά τους αιώνες αποτελεί σύμβολο της Δημοκρατίας, την ιερή προσήλωση του στα μαύρα ιδεώδη που αντιπροσωπεύει ο ιδεοληπτικός σκοταδισμός ενός ναζιστικού χαιρετισμού.
Υπήρξε ο ιδρυτής της Χρυσής Αυγής. Τον Δεκέμβριο του 1976 είχε συλληφθεί ωστόσο και κατηγορηθεί για συμμετοχή στην επίθεση σε δημοσιογράφους κατά την κηδεία του βασανιστή της χούντας Μάλιου. Συλλαμβάνεται και κατηγορείται εκ νέου τον Ιούλιο του 1978, αυτή τη φορά ως μέλος ακροδεξιάς τρομοκρατικής ομάδας βομβιστών και τον Οκτώβριο του 1979 καταδικάζεται για κατοχή όπλων και εκρηκτικών. Στη φυλακή λέγεται πως είχε έρθει σε επαφή με τους πρωτεργάτες της χούντας.

Μαύρη είναι η... «νύχτα»

2. Το πιο πρόσφατο και χτυπητό παράδειγμα ενός ταραχοποιού πολιτευτή της οργάνωσης αποτελεί ο Χρήστος Ρ. Υπήρξε υποψήφιος περιφερειάρχης και υποψήφιος βουλευτής της Χρυσής Αυγής το 2010 στη Δυτική Ελλάδα στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές. 'Εχει κατηγορηθεί μεταξύ άλλων ως μπράβος, για συμβόλαια θανάτου ή για διευκόλυνση εκπλήρωσης από άλλους τέτοιων κοντράτων, ενώ πρόσφατα προφυλακίστηκε για υπόθεση διπλής δολοφονίας.
* Τον Ιούνιο του 2009 παίρνει άδεια λειτουργίας ενός μπαρ στην ταραγμένη περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα. Μάλιστα το συγκεκριμένο στέκι παρουσιάζεται ως ορμητήριο των frei corps, που
σε συχνά χρονικά διαστήματα εξαπολύουν επιθέσεις.
* Τον Φεβρουάριο του 2010, το ίδιο μάλιστα βράδυ που ακολούθησε ένα αντιρατσιστικό συλλαλητήριο, πιάστηκε επ\ αυτοφώρο με όπλο το οποίο προσπάθησε να κρύψει στο μαγαζί του,
μαζί με μια στοίβα από ναζιστικά φυλλάδια της Χρυσής Αυγής. Ακολούθησε «έρευνα» στα γραφεία της Χρυσής Αυγής, χωρίς ωστόσο αποτέλεσμα. Ανήκει στην «Επιτροπή Κατοίκων Αγίου Παντελεήμονα», τους οποίους, όπως είδαμε, επιχείρησε ο Παπουτσής να καταστήσει συνομιλητές του, αλλά δεν βρήκε... ευήκοα ώτα!

Η περίπτωση «Περίανδρου»

3. 0 Αντώνης Α., γνωστός και ως «Περίανδρος» από το όνομα του Κορίνθιου τυράννου, υπήρξε υπαρχηγός της Χρυσής Αυγής τη δεκαετία του 1990 κι εμφανίζεται να οργανώνει και να συμμετέχει στη δολοφονική επίθεση εις βάρος τριών νεαρών ακριβώς απέναντι από τα δικαστήρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων στις 16 Ιουνίου του 1998.
Οι... «καταδρομείς» βάζουν στόχο τους φοιτητές Δημήτρη Κουσουρή, Γιάννη Καραμπατσόλη και Ηλία Φωτιάδη, τους οποίους επιχειρούν να περικυκλώσουν. Άρχισαν κινούνται απειλητικά κατά πάνω τους, δείχνοντας τον Κουσουρή και φωνάζοντας «Αυτός είναι!». Οι Καραμπατσόλης και Φωτιάδης καταφέρνουν να ξεφύγουν, αλλά τον Κουσουρή τον εγκλωβίζουν και τον χτυπούν ανελέητα με ρόπαλα στο κεφάλι. Τον εγκαταλείπουν μόνο όταν τον βλέπουν να πέφτει κάτω και να παραμένει ακίνητος!

Ο Κουσουρής, γραμματέας τότε της Οργάνωσης Σπουδάζουσας της Νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση και μέλος του Κ.Σ. της ΕΦΕΕ, ήταν στα δικαστήρια για μία υπόθεση σχετική με το ΑΣΕΠ, που όμως συμπίπτει χρονικά με τη δίκη πέντε μελών της Χρυσής Αυγής για μία άλλη αιματηρή επίθεση σε μέλη της τότε ΟΣΕ (μετέπειτα ΣΕΚ) στη Φωκίωνος Νέγρη περίπου δύο χρόνια νωρίτερα (6 Μαρτίου 1996).

Ο «Περίανδρος», ύστερα απ' αυτή την επίθεση, κρυβόταν για 7 ολόκληρα χρόνια. Παρουσιάστηκε και παραδόθηκε στις... διωκτικές αρχές τον Σεπτέμβριο του 2005 και προφυλακίστηκε για να δικαστεί τον Σεπτέμβριο του 2006. Βαρύνουσα σημασία στη δίκη που ακολούθησε είχε η κατάθεση του Χρήστου Γεωργόπουλου, του γιατρού που χειρούργησε τον Δ. Κουσουρή το βράδυ της επίθεσης:
«Τον χειρούργησα το ίδιο βράδυ γιατί δεν είχε πολύ χρόνο, θα πέθαινε, σώθηκε γιατί ήταν νεαρός οργανισμός. Τα χτυπήματα στο κρανίο ήταν πολλαπλά, είχαν πρόθεση να τον σκοτώσουν. Δεν εξηγείται αλλιώς τέτοια βία. Η δύναμη των χτυπημάτων που δέχτηκε ισούνταν με αυτά που ασκούμε σε τριάντα εκατοστά τσιμέντο για να σπάσει! Όλα τα χτυπήματα ήταν στο κεφάλι», είπε χαρακτηριστικά.

Ο βασικός κατηγορούμενος καταδικάστηκε σε κάθειρξη 21 ετών, τα οποία στο εφετείο κατέπεσαν στα 12. Σύμφωνα με τα «Νέα» στις 17 Μαρτίου του 2004, «η ειδική ομάδα της ΕΛ.ΑΣ. που συστήθηκε για τη σύλληψη του ενόσω φυγοδικούσε σκόνταψε στις διασυνδέσεις της "Χρυσής Αυγής" και του ίδιου του "Περίανδρου" με αξιωματικούς του Σώματος».
Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, που ουδέποτε διαψεύστηκε, τα απόρρητα έγγραφα της ειδικής αυτής ομάδας αποκάλυπταν πως «η Αστυνομία προμήθευε στους Χρυσαυγίτες ασυρμάτους και κλομπ στις μαζικές διαδηλώσεις, στις επετείους του Πολυτεχνείου και σε εκδηλώσεις του "αριστερίστικου και αναρχικού χώρου", για να εμφανίζονται ως αγανακτισμένοι πολίτες και να προκαλούν επεισόδια».



«Πρωτοφανής ασυλία»!


4. Σ' αυτή τη θέση τοποθετούνται από κοινού οι Δημήτρης Ζ. και Χάρης Κ. Πρόκειται για δύο πρωτοκλασάτα στελέχη της οργάνωσης κι εκ των πρωτοπαλίκαρων τότε του Φύρερ, οι οποίοι είχαν καταδικαστεί σε έναν χρόνο με αναστολή για την επίθεση στις 6 Μαρτίου του 1996 στη Φωκίωνος Νέγρη σε βάρος μελών της αριστερίστικης οργάνωσης ΟΣΕ και μετέπειτα ΣΕΚ.

Λίγα χρόνια αργότερα, ο Χάρης Κ. καταδικάζεται σε 4 χρόνια φυλακή για ληστεία του πρακτορείου διανομής εφημερίδων «Αργός» στην Καλαμάτα και οδηγείται στη φυλακή. Εμφανώς μεταμελημένος, θ' αποσχιστεί από το... «Κόμμα» μετά τη φυλακή και θα γράψει ένα βιβλίο, στο πλαίσιο της έκδοσης του οποίου δίνει αρκετές συνεντεύξεις. Σ' αυτές, μεταξύ πολλών άλλων, αποκαλύπτει ότι:
«Πουθενά στην Ευρώπη δεν υπάρχει φιλοφασιστικό κόμμα που να απολαμβάνει την ασυλία που έχει η Χρυσή Αυγή από το ελληνικό κράτος... Ξέρω ότι το προεκλογικό μας υλικό για τις ευρωεκλογές είχε έρθει με δελτίο αποστολής από τα γραφεία μεγάλου κόμματος... Όταν το κράτος δεν θέλει να εμπλακεί σε συμπλοκές με τους αναρχικούς, ουσιαστικά μας χρησιμοποιεί προκαλώντας μεταξύ μας συγκρούσεις.
Η αστυνομία, για παράδειγμα, πολλές φορές έπαιξε ένα περίεργο παιχνίδι. Με εμάς τηρούσαν μια στάση συμπάθειας. Ήταν φιλικοί, θα έλεγα, τις περισσότερες φορές. Μας έβλεπαν να χτυπιόμαστε με τους άλλους και δεν έκαναν τίποτα... Στις πορείες είχαμε μαχαίρια, κλομπ, ξυράφια. Τις ασπίδες τις φτιάξαμε με μερικούς συναγωνιστές» («Ταχυδρόμος», 27.3.04 και 23.4.05).
Ο Δημήτρης Ζ. θα βγει από τη Χρυσή Αυγή και θα επιχειρήσει να εκλεγεί βουλευτής στις τελευταίες εκλογές ως υποψήφιος του ΛΑΟΣ, κόβεται όμως την τελευταία στιγμή από τον Καρατζαφέρη.

Επιθέσεις κατά συρροή

5. Παναγιώτης Ρ., γνωστός και ως «Πόρκυ». Κατηγορήθηκε για επίθεση με μαχαίρι στο Μοναστηράκι στις 19 Οκτωβρίου 2005. Όπως διαβάζουμε στα ρεπορτάζ της εποχής:
«Στις 19 Οκτωβρίου 2005 τραμπούκοι νεοναζί, ένας εκ των οποίων είναι ο Π.Ρ., γνωστός με το ψευδώνυμο "Πόρκυ", μαχαίρωσαν δύο αδέλφια. Ο Ρ. χτύπησε τον μικρότερο αδερφό δίνοντας του 13 (!) μαχαιριές, εκ των οποίων η μία στον αυχένα και η άλλη δίπλα στο αυτί, προκαλώντας του σοβαρότατο εγκεφαλικό τραύμα. Νοσηλεύτηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα με κίνδυνο να χάσει τη ζωή του. Ο λόγος για τον οποίο ο νεοναζί χτύπησε το νεαρό φοιτητή ήταν γιατί ο τελευταίος φορούσε μια αντιφασιστική κονκάρδα.

Ο Ρ. καταδικάστηκε για απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά συρροή, με δόλο, σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, σε 21 χρόνια και 3 μήνες φυλακή και οδηγήθηκε στις φυλακές (17 στο εφετείο). Πέντε χρόνια νωρίτερα, τον Ιούνιο του 2000, ο Ρ. είχε συμμετάσχει και ήταν κατηγορούμενος για τη συμμετοχή του σε άλλες επιθέσεις στην Πλ. Κυψέλης και το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο, για τις οποίες επίσης καταδικάστηκε εκ των υστέρων, αφού είχε οδηγηθεί στη φυλακή».


Ύστερα ... έγινε αστυνομικός

6. Γιάννης Α. Καταδικάστηκε τον Φεβρουάριο του 2008 σε έναν χρόνο φυλάκιση με αναστολή, ποινή που επαναβεβαιώθηκε και στο εφετείο. Ο νεοναζί ομαδάρχης της «Χρυσής Αυγής» καταδικάστηκε για την επίθεση στην οποία φέρεται ότι συμμετείχε και καθοδήγησε ενάντια σε μέλη του ΣΕΚ που το καλοκαίρι του 2000 προπαγάνδιζαν με αφισοκόλληση αντιρατσιστικό συλλαλητήριο στην Κυψέλη.
Ο Α., λίγο μετά την επίθεση, προσελήφθη στην... αστυνομία μέσω ΑΣΕΠ σε διαγωνισμό για ειδικούς φρουρούς, εγείροντας δικαιολογημένα ερωτήματα για την ποιότητα των στοιχείων και των παραστατικών που προσκόμισε, δεδομένου ότι απαιτείται λευκό ποινικό μητρώο.

Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς, του 200, υποδείχτηκε ως επικεφαλής του frei cops οιτ εκδήλωσε την επίθεση στο Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο, για την οποία έχει καταδικαστεί σε ένα χρόνο φυλάκισης πρωτόδικα! Συνεργάτης του σ' αυτές τις επιθέσεις κατά το κατηγορητήριο ήταν ο "Πόρκυ". Ο Α. εξακολουθεί να προσφέρει τις "καλές" του υπηρεσίες στο ... άσπιλο από νεοφασιστικές επιρροές σώμα της αστυνομίας και πληροφορίες τον φέρουν στο δυναμικό τμήματος των νοτίων προαστίων


Σκοπίμως ατεκμηρίωτες


Πάντως, χωρίς να αναφερόμαστε σε κάποια συγκεκριμένη περίπτωση, ήταν κι εξακολουθεί ν' αποτελεί ζήτημα, το οποίο κατά καιρούς πολλοί εγείρουν, το ότι κατηγορούμενοι ανήκοντες στη συγκεκριμένη οργάνωση τυγχάνουν πολύ συχνά ευνοϊκής ποινικής μεταχείρισης, ως απότοκο γεγονός, λένε κάποιοι... φιλύποπτοι, των σκόπιμα ατεκμηρίωτων δικογραφιών που υποβάλλουν στη δικαιοσύνη οι κάθε φορά επισπεύδουσες αστυνομικές αρχές. Αυτό έχει ως φυσική συνέπεια κι άμεσο αποτέλεσμα να τους αποθρασύνει η ατιμωρησία, με τις δίκες τους ν' αναβάλλονται και στο μεσοδιάστημα αυτοί να εξακολουθούν με αμείωτη ένταση την κακοποιό τους δράση. Εμμονές προκατειλημμένων, κατά πάσα πιθανότητα...

Πηγή: "Ποντίκι"

ΞΥΛΟ ΣΕ ΦΑΣΙΣΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

Επεισόδιο, που κατέληξε σε ξυλοδαρμό, σημειώθηκε σήμερα, μετά τη λήξη της μεγάλης πορείας στην πλατεία Εθνικής Αντιστάσεως (πρώην Όλγας). Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ένας άνδρας, υπάλληλος του Δήμου Πατρέων, επιτέθηκε φραστικά σε έναν νεαρό στην πλατεία Όλγας, λίγο μετά τη λήξη της πορείας. Η επίθεση έγινε αντιληπτή από μερίδα διαδηλωτών που κινήθηκαν εναντίον του. Ο δημοτικός υπάλληλος, κατέφυγε σε παρακείμενη καφετέρια, όπου σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, συνέχισε να βρίζει και να προκαλεί τους διαδηλωτές. Η στάση αυτή προκάλεσε τη μήνι ομάδας διαδηλωτών, που επιτέθηκε εναντίον του, τον κυνήγησε 'έως την οδό Κορίνθου στο ύψος του Παραρτήματος και τον ξυλοκόπησε. Με την παρέμβαση ψυχραιμότερων διαδηλωτών αποφεύχθηκε ο περεταίρω ξυλοδαρμός και τελικά ο άνδρας φυγαδεύτηκε από αστυνομικούς της ασφάλειας και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο του Ρίου. Ο συγκεκριμένος δημοτικός υπάλληλος, φέρεται, σύμφωνα με πληροφορίες, να διατηρεί στενές σχέσεις με την "Χρυσή Αυγή" και συμμετείχε στην συγκέντρωση που πραγματοποίησαν την περασμένη εβδομάδα, μέλη της "Χρυσής Αυγής" στην οδό Ανθείας στα Ζαρουχλέικα.



από εδώ

Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

ΜΗ ΤΟΥΣ ΠΕΙΤΕ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΘΑ ΠΑΡΕΞΗΓΗΘΟΥΝ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ,Αθήνα 09.06.2011

Θέμα: Ερώτηση του Θάνου Πλεύρη και Άδωνι Γεωργιάδη για την ακροαριστερή προβοκάτσια στην πλατεία Συντάγματος

Ο Βουλευτής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού Α’ Αθηνών Θάνος Πλεύρης με αφορμή σχετικά δημοσιεύματα του blog Hellas-orthodoxy, κατέθεσε ερώτηση (την οποία συνυπογράφει και ο βουλευτής Β’ Αθηνών Άδωνις Γεωργιάδης) προς τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Παπουτσή, αναφορικά με την προκλητική παρουσία του «Κυριακάτικου σχολείου μεταναστών» στην πλατεία Συντάγματος.

Η ερώτηση των Βουλευτών του ΛΑ.Ο.Σ έχει ως εξής:

Θέμα: «Κυριακάτικο σχολείο μεταναστών» στην Πλατεία Συντάγματος

Είναι γνωστό το θλιβερό φαινόμενο διαφόρων ακροαριστερών ομάδων οι οποίες δρουν προβοκατόρικα και καπηλεύονται σχεδόν όλες τις μαζικές λαϊκές διαδηλώσεις του Ελληνικού Λαού. Αυτή τη φορά με θλίψη διαπιστώσαμε (μάλιστα σχετικές φωτογραφίες έχουν δημοσιευθεί στο internet και συγκεκριμένα στο ιστολόγιο http://hellas-orthodoxy.blogspot.com/), ότι ομάδες της άκρας αριστεράς επιχειρούν να προβοκάρουν τις λαϊκές αντιδράσεις στην Πλατεία Συντάγματος, και να προωθήσουν την φιλομεταναστευτική και ανθελληνική προπαγάνδα. Στον χώρο της πλατείας Συντάγματος (όπως επιβεβαιώνεται από τις σχετικές φωτογραφίες), δρα και η οργάνωση-σφραγίδα «Κυριακάτικο σχολείο μεταναστών», ενέργεια πέρα ως πέρα προβοκατόρικη και ύποπτη που έχει σαν σκοπό την διάχυση του φιλομεταναστευτικού δηλητηρίου εις βάρος των Ελλήνων διαδηλωτών.

Ερωτάσθε,

Πως επιτρέπετε ένας δημόσιος χώρος, στον οποίο επί μέρες ο Ελληνικός Λαός διαδηλώνει, να μετατρέπεται σε χώρο ανθελληνικής, αναρχικής και ακροαριστερής προπαγάνδας, και μάλιστα από ομάδες οι οποίες δεν έχουν την παραμικρή νομική υπόσταση, και δεν εκπροσωπούν κανέναν απολύτως, παρά μόνο τα γελοία ιδεολογήματα τους;

Αθήνα 07.06.2011

Οι ερωτώντες Βουλευτές,Αθανάσιος Πλεύρης, Σπυρίδων-Άδωνις Γεωργιάδης.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛ. ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ 2 "ΗΡΩΙΚΟΥΣ" ΠΕΣΟΝΤΕΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ

Αντιφασιστική συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε χθες καλεσμένη στην πλατεία Αμερικής, ως απάντηση στο κάλεσμα για συγκέντρωση των μαχαιροβγαλτών φασιστών στην ίδια πλατεία (για την οποία συγκεντρωση η χουντοφυλλάδα του στόκου είπε οτι δεν είναι επαρκώς περιφρουρημένη...φαίνεται οι διμοιρίες που τους προστάτευαν δεν ήταν αρκετές). Το κάλεσμα ήταν για τις 6 το απόγευμα μιας και οι φασιστες ειχαν καλέσει στις 7. Απο νωρίς η αστυνομία είχε καταλάβει την πλατεία με κλούβες και κάθε λογης μπάτσους έτσι ώστε να μη γίνει καμία απο τις δύο συγκεντρώσεις. Κατα τις 5 είχε αρχίσει να μαζεύεται κόσμος (γύρω στα 400 άτομα) στο παρκάκι Κυπρου και Πατησίων (κοντά στην πλατεία Αμερικής) για να κατευθυνθούν συγκροτημένα προς τον τόπο της συγκέντρωσης. Στις 6 και ενώ η πορεία απο το πάρκο αρχίζει να κατευθύνεται προς την πλατεία οι μπάτσοι κλείνουν με κλούβες την πατησίων εμποδίζοντας τον κόσμο να πάει προς τα εκεί. Έτσι οι συγκεντρωμένοι παρέμειναν για περίπου μια ώρα στην πατησίων μέχρι να βεβαιωθούν ότι η μάζωξη των ακροδεξιών δε θα πραγματοποιηθεί (ειχαν μαζευτεί οι συνήθεις 30 γραφικοί) και μετά έκαναν πορεία στην περιοχή της Κυψέλης.

Bonus της ημέρας ηταν ο ξυλοδαρμός δυο ηρωικών ακροδεξιών (ο ένας ηταν και μπάτσος...προτότυπο) που εντοπίστηκαν απο αντιφασίστες και αρπαξαν τις φάπες που τους αναλογούσαν. Ο ένας μάλιστα αφου τις άρπαξε κρύφτηκε σε βενζινάδικο όπου κάθισε γονατιστός και έκλαιγε μέχρις ότου να ερθει ασθενοφόρο να τον πάρει. Πλάκα έχει η φάτσα του και το ότι κρύβεται πίσω απο κάποιον τη στιγμή που βγαίνει απο το βενζινάδικο για να μπει στο ασθενοφόρο.

Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

Ο φόβος καλύπτει τις επιθέσεις των ρατσιστών


Κάθε μέρα στο κέντρο της πόλης, κάτω από τα μάτια της αστυνομίας ή μερικές φορές με την ενεργό συμμετοχή μελών της, διεξάγεται ένα πρωτοφανές, ρατσιστικό «σαφάρι».

Εκατοντάδες μετανάστες, με μελαψό κατά προτίμηση χρώμα, πέφτουν χωρίς κανένα λόγο θύματα μαχαιρωμάτων, ξυλοδαρμών, προπηλακισμών και απειλών, από οργανωμένες συμμορίες ακροδεξιών, που εμφανίζονται ως αυτόκλητοι «συλλογικοί τιμωροί».

Το οργανωμένο ρατσιστικό έγκλημα διαρκείας, που φούντωσε μετά την άγρια δολοφονία του 44χρονου Ελληνα στην Ηπείρου, σε συνδυασμό με την ανεξέλεγκτη εγκληματική δράση αλλοδαπών (ναρκωτικά, πορνεία κ.ά.), έχει μετατρέψει σε ζούγκλα το κέντρο της Αθήνας. Η παράνομη βία, όμως, των ακροδεξιών ομάδων που έχουν στήσει ένα αδυσώπητο κυνήγι μεταναστών, είναι ωστόσο ένα υπαρκτό φαινόμενο που ιδίως τους τελευταίους 8-10 μήνες παρουσιάζει επικίνδυνα αυξητικές τάσεις.

Σύμφωνα με στοιχεία των ΜΚΟ που διατηρούν πολυϊατρεία στο κέντρο, των Γιατρών του Κόσμου και της «Πράξις», μόνο το τελευταίο οκτάμηνο αναζήτησαν εκεί ιατρική φροντίδα περισσότεροι από 500 μετανάστες (κατά μέσο όρο δύο κάθε μέρα).

Κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, σπασμένα μέλη, μαχαιρωμένα σώματα, ρήξεις ζωτικών οργάνων είναι οι συνέπειες της πρωτοφανούς βίας. «Οι περισσότερες επιθέσεις γίνονται στο δρόμο, σε ενέδρες που στήνουν σε απομονωμένα σημεία, από ομάδες 4-5, ακόμη και δέκα ατόμων, που συνήθως επιβαίνουν σε μηχανές», μας λέει ο επικεφαλής των Γιατρών του Κόσμου Νικήτας Κανάκης, ο οποίος υπολογίζει ότι περίπου 300 μετανάστες πέρασαν χτυπημένοι από εκεί, το τελευταίο 6μηνο. Δεν λείπουν επίσης και οι επιθέσεις σε σπίτια, μαγαζιά και τζαμιά, με στόχο την τρομοκράτηση ολόκληρης της κοινότητας.

Μόνο στο πολυϊατρείο της «Πράξις» καταγράφηκαν τους τελευταίους 8 μήνες 206 περιστατικά ρατσιστικής βίας κατά μεταναστών. Ο υπεύθυνος της ΜΚΟ Τζανέτος Αντύπας επισημαίνει ότι η πλειονότητά τους προέρχεται από το Μπαγκλαντές (56 άτομα) και ακολουθούν οι Αφγανοί (45 άτομα). Τα περισσότερα θύματα είναι άνδρες 25-45 ετών, ενώ ανάμεσά τους είναι και 45 γυναίκες, ακόμη και μικρά παιδιά.

Η βία κατά των γυναικών εκδηλώνεται συνήθως με τρικλοποδιές, σπρωξιές, τράβηγμα της μαντίλας, φτύσιμο και βρισιές.

Για τους άνδρες η βία είναι πολύ πιο άγρια. Τους μαχαιρώνουν με σουγιά ή μαχαίρι στο σώμα, τους ανοίγουν με χτυπήματα το κεφάλι και τους χτυπούν στο πρόσωπο, τους ρίχνουν στο έδαφος και τους κλοτσούν στην κοιλιά.

Ο Μπασραχμάντ Ρεζάι βρισκόταν μαζί με την κόρη του στο σταθμό Αττικής, όταν δέχθηκε επίθεση από ομάδα 10 ατόμων. Ο Αφγανός Καντίρ, διερμηνέας των Γιατρών του Κόσμου, χτυπήθηκε ενώ επέστρεφε σπίτι του. Στα περιστατικά βίας δεν περιλαμβάνονται καταστροφές περιουσιών και οργανωμένες επιθέσεις ή φθορές σε σπίτια, ενώ ερευνώνται και καταγγελίες για ύποπτες περιπτώσεις δολοφονιών.

Οπως διευκρίνισε ο Τζ. Αντύπας, ορισμένα θύματα, αναφέρουν στις συνεντεύξεις τους ότι ξυλοκοπήθηκαν από αστυνομικούς. Ομως ουδείς προσφεύγει στη Δικαιοσύνη. Στα θύματα αυτά δεν έχουν μετρηθεί όσοι καταφεύγουν στα δημόσια νοσοκομεία, για τις πρώτες βοήθειες.

Ολα καλύπτονται λοιπόν κάτω από ένα σκοτεινό πέπλο διάχυτου φόβου και ένοχης σιωπής. Τα θύματα είναι τρομοκρατημένα και δεν κάνουν καταγγελίες στις αρχές, αφού στην πλειονότητά τους είναι παράνομοι μετανάστες και απειλούνται με σύλληψη και απέλαση. Για την ΕΛ.ΑΣ. βέβαια ούτε υπάρχουν τέτοια εγκλήματα ούτε εμπλέκονται στελέχη της σε αυτά. Τα περισσότερα τα αποδίδει σε «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» μεταξύ των μεταναστών. Οι καταγγελίες, ωστόσο, επιμένουν: Υπάρχουν και όργανα της τάξης που χτυπούν μετανάστες στο δρόμο.

Ο Θαν. Κούρκουλας από την κίνηση «Απελάστε το ρατσισμό», μας μετέφερε ορισμένες από αυτές:

*Αστυνομικοί επισκέπτονταν επί αρκετές ημέρες εγκαταλειμμένο σπίτι στην Κυψέλη όπου είχαν βρει καταφύγιο μετανάστες και τους χτυπούσαν αδιακρίτως.

*Κάτοικοι της πλατείας Αμερικής κατήγγειλαν ότι επανειλημμένα, με πρόσχημα τους ελέγχους μικροπωλητών ή ύποπτων δικίνησης ναρκωτικών, αστυνομικοί ξυλοκοπούν μετανάστες. Σε παρατήρηση γυναίκας απαντούσαν: «Φύγε, μη συλλάβουμε εσένα».

*Επί δύο ώρες συμμορία ακροδεξιών χτυπούσε με τσεκούρια την πόρτα διαμερίσματος στην Ηπείρου. Οι αστυνομικοί έφτασαν με δίωρη καθυστέρηση, προσποιούμενοι ότι δεν καταλαβαίνουν σε ποιο σημείο συμβαίνει το περιστατικό!


Ομως η ΕΛ.ΑΣ., όταν δεν αφήνει προκλητικά ατιμώρητες τις παράνομες συμπεριφορές των οργάνων της, κάνει απλά πως δεν τις βλέπει! Τον περασμένο Φεβρουάριο με έγγραφό της προς την Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ) διαβεβαίωνε ότι δεν έχει διαπιστώσει καμία παρανομία ή περιστατικό βίας σε βάρος μεταναστών ή άλλων ευαίσθητων ομάδων με ρατσιστικό κίνητρο!

«Τα περιστατικά βίας, στα οποία εμπλέκονται αστυνομικοί, σπάνια διερευνώνται ή καταλήγουν σε δίκαιη τιμωρία. Η αστυνομία ως θύτης μένει ατιμώρητη, οπότε τα θύματα θεωρούν μάταιο να προβούν σε οποιαδήποτε καταγγελία ρατσιστικής βίας κατά αστυνομικού. Η αστυνομία ως αμέτοχος παρατηρητής ενώπιον επιθέσεων από ακροδεξιές οργανώσεις και ομάδες δεν ανταποκρίνεται στην υποχρέωσή της να προστατεύει τα θύματα ρατσιστικής βίας», απαντά η ΕΕΔΑ, προσθέτοντας ότι ουδέποτε διερευνήθηκαν και οι επίμονες καταγγελίες για υπόγειες διασυνδέσεις της ΕΛ.ΑΣ. με δράστες ρατσιστικής βίας.

Να δημιουργηθεί ένα ανεξάρτητο παρατηρητήριο καταγραφής εγκλημάτων ρατσιστικής βίας, προτείνουν τέλος ο κ. Κανάκης, η ΕΕΔΑ και άλλοι.

απο εδω

Σάββατο 11 Ιουνίου 2011

Η ακροδεξία και το λαικίστικο ψέμα πήγαιναν πάντα μαζί...




Όπως σωστά παρατηρεί η Ντίνα Τζουβάλα στο REDNotebook για τον υποτιθέμενο βιασμό ζευγαριού από Αφγανούς στην Πάτρα:

Όσοι και όσες έχουν και την ελάχιστη επαφή με το Διαδίκτυο, σίγουρα τις προηγούμενες μέρες έπεσαν πάνω στην «είδηση»: Αφγανοί βίασαν στην Πάτρα ζευγάρι (άντρα και γυναίκα) Ελλήνων. Φυσικά τα μπλογκ και τα σάιτ της (δεδηλωμένης και μη) ακροδεξιάς οργίασαν. Εξίσου φυσικά, όταν η είδηση διαψεύστηκε, κανείς δεν βρήκε το θάρρος να απολογηθεί για το ανακριβές όσων αναπαράγονταν, όσο προφανώς και για τα ρατσιστικά σχόλια που συνόδευαν την «είδηση».

Για όσους δε γνωρίζουν την υπόθεση, ιδού ένα άρθρο από το "Πρώτο Θέμα":

Είπε ψέματα για την ομαδική απόπειρα βιασμού!

Αφού κατάφερε να αναστατώσει ολόκληρη την Πάτρα και να ξεσηκώσει τους κατοίκους της εναντίον των μεταναστών, η νεαρή κοπέλα που μεταφέρθηκε προ ημερών χτυπημένη σε όλο της το σώμα παραδέχθηκε τελικά ότι δεν είχε πέσει θύμα απόπειρας ομαδικού βιασμού! Τα τραύματα στο σώμα της προήλθαν από τον τσακωμό της με διακινητές ναρκωτικών των οποίων είναι χρήστης!

Η νεαρή γυναίκα είχε καταγγείλει στους γιατρούς του νοσοκομείου όπου κατέφυγε για τις πρώτες βοήθειες, ότι δέχθηκε επίθεση από μια ομάδα Αφγανών οι οποίοι προσπάθησαν να την βιάσουν ομαδικά ενώ ανέβαινε τις σκάλες ενός δρόμου της πόλης. Όμως, απέφυγε να δώσει κατάθεση στην Αστυνομία που, μετά τα αλλεπάλληλα δημοσιεύματα, την αναζήτησε για να διερευνήσει τι είχε συμβεί.

Όπως αποκαλύφθηκε, το κατά φαντασίαν θύμα είναι γνωστή τοξικομανής και γνώριμη στους άνδρες της Δίωξης Ναρκωτικών Πάτρας. Έτσι, όταν εντοπίστηκε και ρωτήθηκε για την «επίθεση» σε βάρος της, αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι την χτύπησαν… «βαποράκια» από τα οποία πήγε να αγοράσει τη δόση της, όταν διαφώνησαν για την τιμή! Παραδέχθηκε, μάλιστα, ότι μίλησε για απόπειρα βιασμού στο νοσοκομείο, για να αποφύγει τις πολλές ερωτήσεις!


Άσχετα με το συγκεκριμένο συμβάν πάντως, και πέρα από το ότι αποδείχθηκε ψέμα που έδωσε πάτημα στην ακροδεξιά να σπείρει το σκοταδισμό της, αξίζει να κάνουμε και μια γενικότερη παρατήρηση:

Ο άνθρωπος μπορεί να γίνει κανίβαλος του χειρίστου είδους όταν ζει σε μια εκμεταλλευτική κοινωνία όπως είναι και η σημερινή.
Αυτό το λέμε διότι σε μια συγκυρία όπως αυτή, με την άρχουσα τάξη να έχει συσσωρεύσει σχεδόν όλο τον πλούτο και την εξουσία, και να ζητά ακόμα περισσότερα, τότε προφανώς δε μένουν παρά ελάχιστα ψίχουλα για τους υπόλοιπους. Αυτά τα ψίχουλα δεν επαρκούν για όλους.

Άρα, είτε οι λαοί θα στραφούν ο ένας εναντίον του άλλου σε μια ζούγκλα, όπου ειδικά τα κατώτερα-πιο αδύναμα στρώματα θα εξοντωθούν, είτε θα πρέπει να κινηθούν εναντίον της άρχουσας τάξης ώστε να πάρουν πίσω αυτά που τους ανήκουν, ως παραγωγοί του πλούτου που είναι οι εργάτες, και τους τα έχουν κλέψει οι κεφαλαιοκράτες.

Αν το κάνουν αυτό, τότε πράγματι θα έχουν αρκετούς πόρους για να ζήσουν όλοι με άνεση. Αν όχι, τότε η άρχουσα τάξη θα μείνι στα απυρόβλητο και θα ζει μέσα στα πλούτη, την ίδια ώρα που οι λαοί θα βγάζουν μόνοι τους τα μάτια τους μεταξύ τους ("διαίρει και βασίλευε")...



Κλείνουμε με μια "παλιά ιστορία", που αξίζει τον κόπο να την έχουμε στο νου μας:



από εδώ

Ανάληψη ευθύνης για την επίθεση σε χώρο της χρυσής αυγής στην Πάτρα



Πάει καιρός τώρα που η μυρωδιά του σάπιου συστήματος σας, μας πνίγει σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας μας. Από τους χώρους που δουλεύουμε, όπου οι συνθήκες χειροτερεύουν όσο περνάν τα χρόνια, από τα σχολεία και τις σχολές μας, όπου μας μοιράζουν χειροπέδες σκέψεις και ένα ''σίγουρο'' μέλλον στον αγώνα αναζήτησης εργασίας, ως τις πλατείες που έχουν γεμίσει πρέζα, χάπια και μπάτσους ''τυφλούς'' όποτε επιλέγουν. Το σκηνικό που στήνετε και θέλετε να παίξουμε δεν μας έπειθε ποτέ και εξακολουθεί να μη μας πείθει. Αντίθετα μας εξοργίζει κάνοντας το μίσος μας να μεγαλώνει.

Σ ε αυτή τη χρονική συγκυρία το κράτος χρησιμοποιεί ό,τι όπλο του έχει απομείνει ώστε να σώσει το τομάρι του . Σπέρνει φόβο μέσα από τα δελτία ειδήσεων για νέα μέτρα και θυσίες που πρέπει να κάνουμε, με σκοπό να βάλει όλη την κοινωνία στο ρόλο του τρομοκρατημένου και του ανήμπορου για αντίσταση θεατή. Καταστέλλει με ωμή αστυνομική βία διαδηλωτές και αγωνιζόμενους ανθρώπους ενώ ταυτόχρονα για να είναι σίγουρο μοιράζει πρέζα και ψυχοφάρμακα με σκοπό την αποχαύνωση των νέων και την απομόνωση τους από την πραγματικότητα. Εμείς επιλέγουμε να μην είμαστε απλοί θεατές. Πολεμάμε τον φόβο και αντιστεκόμαστε στη βία με βία από τα κάτω. Αρνούμαστε να συναινέσουμε με οτιδήποτε μπορεί να διατηρήσει αυτό που εσείς ονομάζεται σύστημα και εμείς πεδίο μάχης.

Έτσι λοιπόν ενωθήκαμε 40 άτομα, χωρίς σαφή πολιτική συγγένεια αλλά με οδηγό την κοινή ταξική μας συνείδηση που μας ωθεί με απαράμιλλο πάθος για αντιφασιστικές δράσεις (ξέρετε από πρώτο χέρι), την Τετάρτη 8/6 για μια επίσκεψη στην οδό Ηλείας 34 στην πλατεία Ομονοίας σε χώρο της χρυσής αυγής πάτρας. Έναν χώρο που οι ίδιοι κρατούσαν κρυφό καιρό τώρα ή τουλάχιστον έτσι νόμιζαν. Πιστεύαμε ότι θα ήσασταν και εσείς εκεί, μιας και στο facebook (ΠΑΤΡΑ-ΖΑΡΟΥΧΛΕΙΚΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ 7ΜΜ (ΒΕΡΟΠΟΥΛΟΣ)) καλούσατε σε συγκέντρωση στο βερόπουλο και είπαμε να έρθουμε να βοηθήσουμε στο κουβάλημα μιας και είναι η πρώτη φορά που θα είχατε επίσημη δημόσια παρουσία. Κρίμα που δεν ήσασταν εκεί, δεν είχε πολλή πλάκα. Παρόλα αυτά βρήκαμε το πανό με το επίσημο σήμα σας, κάτι κουρέλια σε κοντάρια, έντυπα και άλλα (αφήστε που βρωμίσαμε εκεί μέσα, άπλυτοι). Ας είναι, την επόμενη μπορεί να τα πούμε τετ α τετ μιας και έχουμε καιρό να σας τις βρέξουμε.

Επιλέγουμε επίσης να δημοσιοποιήσουμε λίγες πληροφορίες σχετικά με την οργάνωση σας για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νέοι. Ακόμα πιστεύουμε ότι είναι σωστό να φύγει από πάνω μας το μονοπώλιο της δράσης και να περάσει στα χέρια όλων (αριστερών, αναρχικών, μεταναστών) όσων βλέπουν στην εμετική σας ιδεολογία τον εχθρό.

Προς όλους λοιπόν τους αντιφασίστες της πόλης απ' όπου και αν προέρχονται: το σπίτι της οδού Ηλείας 34 ανήκει στον Βασίλη Κόκκαλη, συμβολαιογράφος με γραφείο στην οδό Μαιζώνος 131 που διαμένει στην οδό Γούναρη 113-119. Όποιος κατάλαβε κατάλαβε.

Επίσης υπενθυμίζουμε σε όλη την κοινωνία που νομίζει ότι μπορεί να βρεθεί δίπλα σας σε ''αγώνες'' ενάντια σε μετανάστες ότι ο υποψήφιος της χρυσής αυγής στη νοτιοδυτική ελλάδα Χρήστος Ρήγας είναι προφυλακισμένος με κατηγορίες όπως συμβόλαια εκτέλεσης θανάτου, προστασίες μαγαζιών, εκβιασμούς και οργανωμένο έγκλημα.
Έτσι για να ξέρετε πόσο καλά παιδιά είναι όπως δήλωνε και ο ρατσιστικός σύλλογος νεόπλουτων ''πόλις εάλω''.

Όσο για τα αντίποινα, τα περιμένουμε χωρίς να τα φοβόμαστε και αυτό γιατί είμαστε παντού ενώ εσείς πουθενά, εμείς έχουμε αναφορά στην κοινωνία ενώ εσείς αναφορά στην αστυνομία, γιατί κανείς δεν ξεχνά το Νίκο Τεμπονέρα, κανείς δε ξεχνά τα παιχνίδια σας με τους μπάτσους τον Δεκέμβρη του 2008, τα θρασύδειλα μαχαιρώματα και τους εμπρησμούς σας γιατί κανείς μας δεν συγχωρεί. Είμαστε πάντα στο κατόπι σας.

Και μην ξεχνάτε ότι τον πύχη της βίας εσείς τον έχετε σηκώσει ψηλά, να παρακαλάτε μην αποφασίσουμε και εμείς να το φτάσουμε ως εκεί.

Αλήτες με μνήμη και συνείδηση
Πάτρα, Ιούνης 2011

απο εδώ

Σάββατο 4 Ιουνίου 2011

ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΠΙΣΤΑ ΣΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥΣ

Είναι γνωστός ο παρακρατικός ρόλος των φασιστών. Από την μια ειναι το μακρύ χέρι της κρατικής καταστολής, εκεί όπου δε φτάνει το γκλοπ του μπάτσου φτάνει το μαχαίρι του ( χρήσιμου ηλίθιου ) φασίστα. Από την άλλη μέσω της ρητορικής τους αντί να στοχοποιούν το οικονομικό και πολιτικό σύστημα, ρίχνουν το φταίξιμο για ότι συμβαίνει στους μετανάστες, στοχοποιώντας έτσι το πιο αδύναμο και καταπιεζόμενο κοινωνικό κομμάτι.Επίσης οι αναλύσεις τους είναι επιπέδου δημοτικού, πίσω απόλα κρύβονται οι ελοχιμ οι νεφελίμ και φυσικά οι εβραίοι, έχοντας μια αστυνομικη αντίληψη της ιστορίας (θεωρίες συνομοσίας κτλ). Άλλωστε ο χρήσιμος ρόλος τους για τον καπιταλισμό φαίνεται και ιστορικά, σε περιόδους όξυνσης του ταξικού ανταγωνισμού ήταν αυτοί που ανέλαβαν την καταστολή των εργατικών κινημάτων προστατεύοντας το προνόμιο της αστικής ταξης στην εκμετάλλευση (την ισπανικη επανάσταση κατέστειλε ο Φράνκο, το γερμανικό εργατικό κίνημα που ηταν το 30 το μεγαλύτερο της Ευρώπης ο Χιτλερ, στην Ελλαδα είχαμε την αμερικανοκίνητη χούντα και το Μεταξά κτλ).
Το ότι βέβαια το ρόλο τους θα τον παραδέχονταν επίσημα δημόσια δε το περιμέναμε. Τα αποσπάσματα είναι απο εδώ

"ΧΩΡΙΣ ΦΑΪ ΖΟΥΜΕ... ΧΩΡΙΣ ΠΑΤΡΙΔΑ ΟΧΙ!"

"Δεν ζητάμε περισσότερη Δημοκρατία αλλά πιό πολύ ΕΛΛΑΔΑ!"

Με λίγα λόγια μας λένε μη σας νοιάζει αν τα αφεντικά σας κόβουν τους μισθούς, αν σας κανουν κρέας για να κινούν την πολεμική μηχανή, μη σας νοιάζει αν δε πάρετε ποτέ σύνταξη και αν δεν έχετε να ζήσετε να παιδία σας, το συμφέρον της πατρίδας πάνω απόλα (στην τελική φατε παντεσπάνι...μαζι με εθνικά ιδεώδη).
Αν αυτό δεν είναι ξεκάθαρη στήριξη του καπιταλισμού και των συμφερόντων των αφεντικών τοτε τι είναι??

ΞΥΛΟ ΣΕ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ




Το απόγευμα της Τρίτης 31/05/11 πληροφορηθήκαμε για την ύπαρξη ομάδας νεοναζί στην περιοχή της Ανάληψης Ηρακλείου (στο κέντρο της πόλης). Δρώντας αντανακλαστικά συγκεντρωθήκαμε άμεσα και τους επιτεθήκαμε. Σαν φυσικό επακόλουθο, οι νοσταλγοί του Χίτλερ τράπηκαν σε φυγή εγκαταλείποντας έναν δικό τους. Το συγκεκριμένο άτομο χτυπήθηκε ελαφρά λόγο του νεαρού της ηλικίας του και μόνο. Η επίθεση μας αυτή δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό αλλά εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο της αντιφασιστικής μας δράσης. Δηλώνουμε ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται να επιτρέψουμε καμία δημόσια συγκέντρωση ή οποιαδήποτε είδους φασιστική παρουσία στην πόλη μας, όπως έχει συμβεί στο παρελθόν με μεμονωμένες ρατσιστικές επιθέσεις σε μετανάστες. Στη δράση αυτή καλύψαμε τα χαρακτηριστικά μας για λόγους αυτοπροστασίας, επειδή γνωρίζουμε την ύπαρξη καμερών παρακολούθησης στη γειτονιά, καθώς και για τυχόν συνάντηση με πιθανούς ρουφιάνους η ασφαλίτες.



Υ.Γ. Μάλλον η εχεμύθεια δεν χαρακτηρίζει τους νεοναζί αφού στις "φιλικές κουβεντούλες" μιλάνε πολύ…

πηγή

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

ΠΗΓΑΝ ΝΑ ΚΑΨΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ, ΜΕΣΑ ΣΕ ΤΖΑΜΙ, ΚΑΙ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΣΧΟΛΙΑΣΑΝ ΗΤΑΝ ΤΟ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑΝΟΜΟ

Από εδώ

Εμπρηστική επίθεση σε ΠΑΡΑΝΟΜΟ τζαμί στην Καλλιθέα, όπου έμεναν άνθρωποι, σημειώθηκε τα ξημερώματα. Άγνωστοι έσπασαν το τζάμι του χώρου και πέταξαν μέσα εύφλεκτο υγρό, στο οποίο έβαλαν φωτιά με αποτέλεσμα να προκληθούν μικρές υλικές ζημιές.

Η φωτιά δεν επεκτάθηκε χάρη στην έγκαιρη επέμβαση των ανθρώπων που έμεναν στο ΠΑΡΑΝΟΜΟ τζαμί, οι οποίοι ξύπνησαν από το θόρυβο και έπεσαν στη... μάχη με τις φλόγες.

Για την υπόθεση γίνεται έρευνα από την Ασφάλεια Αττικής προκειμένου να εντοπιστούν και να συλληφθούν οι δράστες.

Σχόλιο: Στη πλατεία Αττικής πάντως ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΤΖΑΜΙ ΦΥΛΑΕΙ 24 ΩΡΟΥ ΒΑΣΕΩΣ ΠΕΡΙΠΟΛΙΚΟ με βάρδυες. ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΝΑΡΩΤΙΕΣΤΕ ΠΟΥ ΣΑΣ ΒΙΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΣΑΣ ΛΗΣΤΕΥΟΥΝ , ΤΗΛΕΦΩΝΕΙΤΕ ΣΤΟ 100 ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΠΟΤΕ; ΦΥΛΑΝΕ ΤΑ ΛΑΘΡΟΟΡΚ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΤΖΑΜΙΑ ΤΟΥΣ.. ΤΙ ΝΟΜΙΖΑΤΕ;